FESTIWAL SZYMANOWSKI POLSKA ŚWIAT

W XX wieku kultura muzyczna Słowacji rozwijała się nieco inaczej niż w reszcie Europy. Gdy w większości krajów europejskich rządziła awangarda, u naszych południowych sąsiadów pielęgnowano tendencje tworzenia muzyki narodowej. Po II wojnie światowej uznanie zdobyły utwory J. Cikkera i E. Suchoňa, który podczas pobytu w Bratysławie zaprzyjaźnił się z J. Smrekiem, autorem słów do Giocondity z Trzech pieśni (Tre piesni, 1984-85). W czasie studiów u V. Nováka w Pradze Suchoň skomponował Małą suitę z passacaglią na fortepian (Malá suita s passacagliou, 1931-32), która w 1967 zyskała wersję orkiestrową. W tym samym roku zorkiestrował także Suitę góralską (Horalská suita); pierwotna wersja utworu pochodzi z 1955 roku i stanowi jedną z części cyklu Obrazki ze Słowacji (Obrázky zo Slovenska), zainspirowanego słowackimi pieśniami ludowymi. Podobnie jak Suchoň, Cikker studiował w Pradze u Nováka. Zanim rozpoczął eksperymenty z dodekafonią, komponował muzykę osadzoną w nurcie folklorystycznym. W należących do tzw. nurtu antywojennego Wspomnieniach (Spomienky) z 1947 roku dążył do syntezy elementów narodowych i współczesnych środków muzycznych. Uczniem Cikkera był I. Zeljenka, autor dzieła Musica slovaca, opartego na pieśniach ludowych z okolic wsi Čičmany. Musica slovaca Zeljenki pochodzi z 1975 roku, w którym na świat przyszła L. Čekovská. Jej kompozycja Shadow scale została zamówiona przez orkiestrę z Amiens i wykonana po raz pierwszy w 2006 roku we Francji.

Dorota Staszkiewicz

Leoš SVÁROVSKÝ – studiował grę na flecie w Konserwatorium Praskim oraz dyrygenturę w tamtejszej Akademii Muzycznej u słynnego profesora Václava Neumanna. Karierę rozpoczął w Teatrze Narodowym w Pradze jako asystent Zdenka Košlera.
Był głównym dyrygentem wielu czeskich i słowackich orkiestr: Praskiej Opery Kameralnej (1985–1987), Filharmonii im. Janáčka w Ostrawie (1991–1995), słowackiej Sinfonietty w Žilinie (od 1995, od 2010 roku jako dyrygent gościnny oraz od 2018 roku jako dyrygent honorowy), Filharmonii Kameralnej w Pardubicach (1997–2009), Baletu Narodowego w Pradze (2001–2002). W latach 2003–2005 był Dyrektorem Artystycznym Państwowej Opery w Pradze. Od 2001 roku stale współpracuje z Orkiestrą Filharmonii Czeskiej, a od roku 2007 pełni funkcję Stałego Gościnnego Dyrygenta Orkiestry Symfonicznej Słowackiej Filharmonii Narodowej w Bratysławie oraz Honorowego Dyrygenta Filharmonii w Brnie. Współpracuje również z wieloma orkiestrami, jak Orchestre National de Lorraine Metz, Staatskapelle Dresden, Beethoven Orchester Bonn, Stuttgarter Philharmoniker, Mozarteum Orchester Salzburg, Bach Collegium München, Residentie Orkest den Haag, RTL Symphony Orchestra Luksemburg, Bruckner Orchester Linz, Orquestra Metropolitana de Lisboa, Shanghai Radio, Radio Symphonie Orkest Utrecht, The Colorado Music Festival Orchestra, Filharmonia w Zagrzebiu, Seoul Philharmonic Orchestra, KBS Symphony Orchestra, Ulsan Philharmonic Orchestra, Prezydencka Orkiestra Symfoniczna w Ankarze, Dortmunder Philharmoniker, Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra, Maltańska Orkiestra Filharmoniczna, Ormiańska Filharmonia, Orkiestra Symfoniczna w Maladze i Orkiestra Symfoniczna im. Czajkowskiego w Moskwie.
Stały gość na wielu ważnych festiwalach muzycznych w Czechach i na świecie. Prezes Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego Ema Destinnová w Czeskich Budziejowicach, gościnnym dyrygentem na Smetana’s Litomyšl Festival w Czeskim Krumlovie, Janáček May Festival, Wielkanocnym Festiwalu Muzyki Sakralnej w Brnie oraz Peter Dvorský International Music Festival w Jaroměřicach. Dyrygował światowym prawykonaniem Koncertu skrzypcowego czeskiego kompozytora Slavomíra Hořínki z solistką Sophią Jaffé i Filharmonią Czeską w ramach Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego w Brnie. Regularnie występuje na prestiżowym Rheingau Musik Festival. Gościł również na innych międzynarodowych festiwalach, takich jak Europäische Wochen Passau, Aspekte Salzburg, George Enescu Festival Bucharest, Colorado Music Festival, Settimane musicale w Asconie i Bratysławski Festiwal Muzyczny.
W swojej karierze występował z solistami takimi jak: Josef Suk, Rudolf Firkušný, Václav Hudeček, Igor Ardašev, Igor Oistrach, Ivan Gajan, Marián Lapšanský, Dalibor Karvay, Stefan Vladar, Daniel Müller Schott, Diana Damrau, Katia Ricciarelli, Miriam Gauci, Dagmar Pecková, Peter Dvorský, Ľuba Orgonášová, Marcelo Álvarez, Joseph Calleja, Ramón Vargas, Angela Georghiu, Sondra Radvanovsky, Piotr Beczała, Rudolf Buchbinder, Alfons Kontarsky, Leila Josefowicz, Xavier de Maistre, Sophia Jaffé, Andrew van Oeyen, Sumi Jo.
Dyskografia Leoša Svárovsky'ego obejmuje ponad 40 płyt CD z różnymi wytwórniami w Czechach, Niemczech, USA, Japonii, Słowacji i Francji. Większość jego nagrań powstała dla firmy Supraphon.
Leoš Svárovský od 2000 roku wykłada dyrygenturę oratoryjno-kantatową w Akademii Muzycznej w Pradze, od 2018 roku jako profesor.
 

Gustáv BELÁČEK – ukończył studia pod kierunkiem Evy Blahovej w Akademii Muzycznej w Bratysławie, we Włoszech studiował pod kierunkiem Carlo Bergonziego, a w Niemczech nauki pobierał u Helmuta Rillinga i Wolfganga Schone w Międzynarodowej Akademii Bachowskiej w Stuttgarcie. Jest zwycięzcą Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Antonína Dvořáka w Karlowych Warach w 1993 roku, III miejsca na Międzynarodowym Konkursie Operowym w Sienie w 1994 roku, zdobywcą nagrody magazynu „Opernwelt” w 1993 roku na Konkursie Wokalnym Belvedere w Wiedniu.
Ma na swoim koncie występy w największych salach operowych Europy, takich jak Teatr Wielki w Genewie, teatry w Brukseli i Sztrasburgu, Teatr Narodowy w Pradze, Praska Opera Państwowa, Opera w Düsseldorfie, Opera w Brnie. Partię Wodnika (Rusałka Dvořáka) wyśpiewał na scenach operowych w Grazu, Brnie, Lubljanie, Kopenhadze, Dreźnie i Karlsruhe, a jako doktor Kolenaty (Sprawa Makropulos Janáčka) wystąpił w Norymberdze, Bratysławie, Düsseldorfie, Berlinie i Monachium. Artystę można też było posłuchać w Weronie, we Florencji, w Palermo, w Królewskim Teatrze Operowym w Maskacie, w Omanie, a także w Palacio das Artes w Belo Horizonte, w Brazylii. W Ameryce Północnej wyśpiewał partię Komandora (Don Giovanni Mozarta) w ramach Festiwalu Operowego w Berkshire, a wraz z zespołem Canadian Opera Company w Toronto z sukcesem wykonał partię Don Profonda z Podróży do Reims Rossiniego, a także partie Pimena i Mustafy. W Słowackim Narodowym Teatrze Operowym wyśpiewał partie takie jak Dulcamara, Figaro, Bartolo, Escamillo, Leporello, tytułowa rola w Zamku Sinobrodego Bártoka, Ramfis, Wodnik, Gremin, Swallow i Pimen.
Jako śpiewak koncertowy wystąpił na wielu festiwalach, takich jak Praska Wiosna, Festiwal Muzyczny w Bratysławie, Festival zu Ostern w Lucernie, Rheingau Musik Festiwal w Wiesbaden, BBC Proms, Arena di Verona, a także w salach koncertowych, takich jak Conservatorio Giuseppe Verdi w Mediolanie, Conservatorio de Bruxelles, Uniwersytet La Sapienza w Rzymie, Royal Albert Hall w Londynie, Concertgebouw w Amsterdamie czy Großes Festspielhaus Salzburg.
Gustav Beláček występuje z towarzyszeniem takich zespołów orkiestrowych, jak Bruckner Orchester Linz, Dresdner Philharmonie, Berliner Symphoniker, L´orchestre National de France, Radio-Symphonieorchester Wien, Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks Munich, London Philharmony Orchestra, Montreal Symphony, Camerata New York, New Jersey Symphony Orchestra czy San Francisco Symphony pod dyrekcją artystów takich jak Sir Charles Mackerras, Charles Dutoit, James Judd, Serge Baudo, Esa-Pekka Salonen, Andras Lighetti, Libor Pesek, Jiri Belohlavek, Tomas Hanus, Tomas Netopil, Jakub Hrusa, Juraj Valcuha, Dennis Russel Davies, Alberto Zedda, Marris Jansons, Yuri Temirkanov, Kurt Masur i Seiji Ozawa. Jest regularnym gościem Filharmonii Słowackiej i Czeskiej oraz Orkiestry Symfonicznej Praskiego Radia.
Artysta ma w swoim dorobku nagrania dla wytwórni, takich jak Opus, Supraphon, Slovart, Mezzo, ARTHaus, Delos, Harmonia Mundi, Mirabilia, RadioServis, Diskant, BR Klassik, BBC Recordings, Brilliant Classics oraz Naxos. Album CD z Requiem Dvoráka, który nagrał wraz z Orkiestrą Symfoniczną z New Jersey pod dyrekcją Zdenka Mácala dla wytwórni Delos, zdobył Nagrodę Grammy. W 2008 roku Gustav Beláček został uhonorowany międzynarodową nagrodą Premio Gabardi w Mediolanie.
 

Teo GERTLER - laureat wielu uznanych międzynarodowych konkursów. Debiutując w wieku 8 lat zdobył II nagrodę na XVII Międzynarodowym Konkursie Młodych Skrzypków „Dziadek do orzechów” w Moskwie w 2016 roku. W 2018 roku otrzymał Grand Prix na XIV Międzynarodowym Konkursie Młodych Skrzypków im. Karola Lipińskiego i Henryka Wieniawskiego w Lublinie w kategorii juniorów (do 17 roku życia), w 2019 roku Grand Prix w IX Międzynarodowym Konkursie Młodych Skrzypków w Nowosybirsku. Jest również zdobywcą kilkunastu innych czołowych nagród w międzynarodowych konkursach skrzypcowych.
Występował jako solista z najlepszymi światowymi orkiestrami, m.in: Budapest Festival Orchestra, Moskiewska Orkiestra Akademicką, Filharmonia w Pradze, Orkiestra Symfoniczna Węgierskiego Radia oraz współpracował z dyrygentami takimi, jak: Adam Medveczky, Eugene Kohn, Ivan Fischer czy Vladimir Spivakov. Stale współpracuje ze Slovak Sinfonietta Žilina i dyrygentem Leošem Svárovskim (koncerty w Rudolfinum w Pradze, Katedrze Berlińskiej i wielu innych salach koncertowych).