SERATA ITALIANA - WIECZÓR WŁOSKI

Podczas koncertu zatytułowanego "Serata Italiana" pragniemy Państwu zaprezentować kilka wybranych pereł z ogromnego bogactwa muzyki włoskiej. Pierwszą część koncertu można określić jako „ponowne odkrycie”, czyli przypomnienie i ukazanie dzieł z przeszłości we współczesnych opracowaniach i nowej szacie brzmieniowej.
Przedstawimy trzecią suitę z Antiche danze ed arie Ottorina Respighiego na orkiestrę smyczkową, w której kompozytor sięgnął po XVI-, i XVII-wieczne tańce, słynne Ave Maria, przypisywane Cacciniemu w wersji na sopran i orkiestrę smyczkową, dwie piosenki neapolitańskie autorstwa Francesca Paola Tostiego oraz bardzo znaną pieśń La Spagnola, które zostaną zaprezentowane po raz pierwszy w wersji na sopran i smyczki.
Kolejną atrakcją wieczoru będzie prawykonanie utworu Skale, skomponowanego w 2021 roku przez Tiziana Citro. Ideą kompozycji jest wykorzystanie sekwencji ośmiu dźwięków w różnych kombinacjach. Skale to prowokacja, chęć rozrywki: jest to cecha charakterystyczna tego  utworu. Rozmaite kombinacje gamy, w różnych czasach, kierunkach i dynamice dążą do drugiego oblicza matematycznej doskonałości czyli chaosu.
Cuatro retratos españoles (Cztery portrety hiszpańskie) autorstwa dyrygenta dzisiejszego wieczoru skomponowane zostały na oktet smyczkowy i w tej wersji zarejestrowane na płycie Portraits wydanej przez firmę  DUX. Wersja na orkiestrę smyczkową pozostaje wierna oryginałowi, uzyskując jednak nowy wymiar brzmieniowy.
Cztery portrety inspirowane są postaciami Pabla Picassa i okresem błękitnym w jego malarstwie, Salvadora Dalego, Antonia Gaudiego – wiecznego architekta niedokończonej katedry oraz wybitnego poety Federica Garcíi Lorki.
W pierwszym momenty ekspresjonistyczne przeplatane są fragmentami tanecznymi, o zdecydowanym hiszpańskim rytmie.  Drugi portret zainspirowany geniuszem Salvadora Dalego zaczyna się dokładnie a’la Dali – czyli w sposób egocentryczny i uroczysty z kanonem, który natychmiast zostaje pochłonięty przez potęgę ostrego brzmienia. Nawet następny kontrapunkt nie ma szans na zaistnienie, ponieważ ekscentryczność i siła wysokich dźwięków mają ostatnie słowo. W utworze poświęconym Gaudiemu przedstawione są dwa odczucia: pierwsze wrażenie ludzi wchodzących do katedry Sagrada Familia, którzy stojąc na dole spoglądają w górę na wysokie ściany świątyni. Cała orkiestra smyczkowa gra wówczas zwarty akord w średnio niskim rejestrze, podczas gdy długie solo pierwszych skrzypiec symbolizuje nasze spojrzenie. Drugie odczucie łączy się z  myślą, że kiedy architekt spędza całe życie w kościele, być może spotkał też diabła, nie jest zatem  wykluczone, że  rozmaite kanony i zamiłowanie do doskonałej formy doprowadzą ostatecznie do chaosu.  W portrecie czwartym, utworze o wielkiej rytmicznej i dynamicznej intensywności, motyw przewodni stanowi ciągła seria zmian emocjonalnych, zmysłowości i histerii, które charakteryzowały jednego z największych poetów Hiszpanii.
Cuatro retratos españoles były już z powodzeniem wykonywane z polskimi orkiestrami: NFM Leopoldinum oraz z Elbląską Orkiestrą Kameralną. Ogromnie się cieszę, że po raz pierwszy mogę się nimi podzielić z melomanami mojego ukochanego Krakowa wykonując je z wybitnymi muzykami Orkiestry Filharmonii Krakowskiej.

Francesco Bottigliero
 

Francesco BOTTIGLIERO – kompozytor, dyrygent i pianista. Studiował kompozycję i fortepian w Konserwatorium w Salerno oraz dyrygenturę symfoniczno-operową w Konserwatorium w Neapolu. Jest także magistrem filozofii (praca pt. Interpretacja dyrygenta, perspektywy ontologii muzyki).Warsztat dyrygencki i pianistyczny doskonalił na licznych kursach mistrzowskich u tak wybitnych muzyków, jak: P. Bellugi, F. Vizioli, A. Faldi, R. Muti, C.M. Giulini. Laureat wielu konkursów pianistycznych i muzyki kameralnej. Otrzymał I nagrodę m.in. na: IX Narodowym Konkursie Città di Valentino (Taranto 1996), Narodowym Konkursie Napoli Nova (Neapol 1999), Narodowym Konkursie Caiazzo (Neapol 1999) oraz na Międzynarodowym Konkursie Forgione-Isole Borromee (Verbania 2003).
Artysta dyrygował w wielu państwach Europy orkiestrami, takimi jak: Narodowa Orkiestra Filharmonii w Sibiu w Rumunii, Mołdawska Orkiestra Symfoniczna w Kiszyniowie, Orkiestra Filharmonii Krakowskiej, Janáčkův Komorní Orchestr w Ostravie, Kongresowa Orkiestra Symfoniczna w Sankt Petersburgu, Philarmonisches Orchester w Erfurcie, Orkiestra Slezské Divadlo w Opawie, Sinfonietta Cracovia, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Orkiestra Filharmonii Śląskiej, Orkiestra Kameralna I musici di Adelperga, Płocka Orkiestra Symfoniczna, Elbląska Orkiestra Kameralna oraz NFM Orkiestra Leopoldinum.
Współpracował z Operą Wrocławską, gdzie poprowadził Rigoletto Verdiego i Wesele Figara Mozarta. Dyrygował przestawieniami w Teatrze Wielkim w Poznaniu, Operze Bałtyckiej w Gdańsku oraz w Operze Śląskiej w Bytomiu. Współpracował z Theater Erfurt przy wielu produkcjach, m.in.: Lombardczycy Verdiego, Robert Diabeł Meyerbeera, Król Artur Purcella, Napój nieśmiertelności Hoffmana, Evita Webbera, Turandot Pucciniego, Carmen Bizeta, Medyceusze Leoncavalla.
W 2015 roku, jego spektakle Toski i Napoju miłosnego w teatrze SlezkéDivadlo cieszyły się wielkim uznaniem krytyki i publiczności w Czechach. W 2017 roku wystąpił w Carnegie Hall w Nowym Jorku z okazji rocznicy śmierci Generała Tadeusza Kościuszki prezentując dwie kompozycje własne oraz swoje transkrypcje czterech pieśni Karłowicza.
Spośród własnych kompozycji dyrygował premierą Kantaty Tumskiej, utworem dedykowanym miastu Wrocław (2009) orazLe premier Tango, (Bielsko-Biała 2012). Na zamówienie Theater Erfurt skomponował musical dla dzieci Księga Dżungli, wystawiony na Festiwalu Domstufen-Festspiele (Erfurt 2015, 2017). W roku 2019 jego opera Wehikuł Czasu otrzymała II nagrodę na konkursie kompozytorskim organizowanym przez ZAIKS i Teatr Wielki Operę Narodową.
W roku 2016 przy współpracy z wydawnictwem muzycznym DUX został wydany jego album zatytułowanyCanción zawierający kompozycje własne na fortepian, wiolonczelę, skrzypce i sopran. W 2018 roku ukazała się kolejna płyta Portraits z muzyką kameralną.
Francesco Bottigliero od lat mieszka z rodziną we Wrocławiu. W 2018 roku otrzymał polskie obywatelstwo. Od roku 2020 posiada stopień doktora sztuki nadany przez Akademię Muzyczną im. K. Szymanowskiego w Katowicach. Obecnie jest wykładowcą na wydziale wokalnym Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu.