KONCERT ORATORYJNY

Libretto baletu Dariusa Milhaud, przedstawiającego akt stworzenia świata, zostało wywiedzione z mitologii ludów afrykańskich.  Dało to możliwość  wykorzystania odwołań do muzyki jazzowej, z którą kompozytor zerknął się osobiście w czasie swojej podróży do  Stanów Zjednoczonych w 1922 roku.
W kompozycji zamówionej przez Ballets suédois Milhaud zrealizował postulaty Grupy Sześciu (której był członkiem):  stworzenia muzyki pozbawionej patosu, związanej z codziennością i inspirowanej kulturą popularną. W efekcie powstało dzieło wyjątkowe, o nowatorsko potraktowanej  partii perkusji, łączące jazzowe harmonie z właściwą dla Milhaud politonalnością.
Inspirację muzyką popularną drugiej z Ameryk słychać w następnym utworze wieczoru – Misa a Buenos Aires Martína Pameriego. Kompozycja zakorzeniona w stworzonym przez Astora Piazzollę stylu tango nuevo równocześnie czerpie z tradycji europejskiej muzyki liturgicznej. Tekst łacińskiego ordinarium missae opracowany został na zasadzie zestawienia fragmentów homofonicznych z polifonicznymi strukturami. Z kolei skład wykonawczy nawiązuje do orkiestr tangowych.
Typowe  cechy argentyńskiego tanga – emocjonalna ekspresja, specyficzne, perkusyjne traktowanie instrumentów melodycznych – znajdują zastosowanie w ilustracji tekstu mszy.
Wykorzystanie bandoneonu – raz jako solowego głosu, o śpiewnym charakterze, raz jako instrumentu rytmicznego – stanowi kwintesencję tangowego ducha dzieła.

Sylwia Heinrich
 

Michał KLAUZA – Dyrektor Artystyczny Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie. Od kwietnia 2016 gościnny dyrygent Teatru Bolshoi w Moskwie, gdzie przygotował i poprowadził premiery Don Pasquale G. Donizettiego oraz Idioty M. Weinberga. W 2019 roku, w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, przygotował i poprowadził premierę, wystawionej po raz pierwszy w Polsce, opery Billy Budd Benjamina Brittena. W latach 2013–2015 kierownik muzyczny Opery i Filharmonii Podlaskiej, gdzie obok koncertów symfonicznych przygotował i poprowadził premiery Traviaty G. Verdiego, Czarodziejskiego fletu W.A. Mozarta i Carmen G. Bizeta. W latach 2009-2015 drugi dyrygent Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia. W latach 2004–2008 był dyrygentem i zastępcą dyrektora muzycznego Welsh National Opera w Cardiff (Wielka Brytania). Pod jego dyrekcją 

wystawione zostały: Carmen Bizeta, Rigoletto, Trubadur, Aida, Falstaff (z B. Terfelem w roli głównej) i Otello Verdiego, Wesoła wdówka F. Lehára (spektakl zarejestrowany przez Telewizję BBC), Wesele Figara i Don Giovanni Mozarta oraz Cyganeria G. Pucciniego. W lipcu 2015 wystąpił w Royal Opera House w Londynie, dyrygując koncertowym wykonaniem opery Cities of Salt Z. Jabri. W grudniu 2011 roku poprowadził w Narodowej Operze Ukrainy w Kijowie Króla Rogera K. Szymanowskiego w wersji koncertowej, przygotowanego jako finałowe wydarzenie Zagranicznego Programu Kulturalnego Polskiej Prezydencji w Radzie Unii Europejskiej. Współpracował z licznymi orkiestrami w kraju i za granicą, m.in. z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Orkiestrą Sinfonia Varsovia, z orkiestrami większości polskich Filharmonii i Akademii Muzycznych, Orchestre National du Capitole de Toulouse, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, Państwową Orkiestrą Symfoniczną Federacji Rosyskiej i Filharmonią Moskiewską (2002). Koncertował we Francji, Niemczech, Szwajcarii (galowy koncert poświęcony pamięci M. Rostropowicza z I. Monighettim, S. Gabettą i M. Maiskym), Wielkiej Brytanii, Włoszech, Brazylii, Armenii, Korei, w krajach Zatoki Perskiej.
Współpracował z Operą Bałtycką, gdzie dyrygował spektaklami Salome R. Straussa i Czarodziejski flet Mozarta, a także poprowadził premierę spektaklu Skrzypce Rotszylda/Gracze (B. Fleischmanna i D. Szostakowicza/D. Szostakowicza i K. Meyera). Współpracuje z Operą Nova w Bydgoszczy, gdzie przygotował i poprowadził premierę Potępienia Fausta H. Berlioza, a także z Teatrem Wielkim w Poznaniu, gdzie poprowadził Aidę Verdiego oraz przygotował i poprowadził premierę Zemsty Nietoperza J. Straussa. W latach 1998-2003 był dyrygentem w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie.
W swoim dorobku artystycznym posiada szereg nagrań radiowych i telewizyjnych m.in. z NOSPR dokonał pierwszej studyjnej rejestracji operetki Loteria na mężów Szymanowskiego wydanej przez Polskie Radio i nominowanej do nagrody Fryderyk 2019. Wśród dyskografii pod jego batutą Polskie Radio wydało - nagrane z Polską Orkiestrą Radiową operę Hagith Szymanowskiego (płyta otrzymała nagrodę Fryderyk 2020 w kategorii Album Roku Muzyka oratoryjna i operowa) oraz utwory symfoniczne Henryka Warsa.W maju 2002 roku z zespołami Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie nagrał spektakl Król Roger Szymanowskiego.
Absolwent Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej prof. R. Dudka oraz dwuletnich studiów podyplomowych w Konserwatorium im. M. Rimskiego-Korsakowa w Sankt Petersburgu w klasie I. Musina. Uczestnik międzynarodowych kursów dyrygenckich pod kierunkiem prof. K. Redla (Rzym 1996) i V. Gergieva (Rotterdam 1997). Fot. Damir Yusupov. Teatr Bolshoi.

Iwona SOCHA – swoją edukację muzyczną rozpoczęła w Państwowej Szkole Muzycznej w Gliwicach. Jest absolwentką Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, w klasie śpiewu solowego prof. Jana Ballarina (dyplom z wyróżnieniem). W 2002 roku ukończyła studia na Wydziale Radiowo-Telewizyjnym Uniwersytetu Śląskiego im. Krzysztofa Kieślowskiego w Katowicach. Jest finalistką i laureatką krajowych oraz międzynarodowych konkursów wokalnych.
W trakcie swojej dotychczasowej działalności artystycznej współpracowała z wieloma dyrygentami: Bassemem Akikim, Mirosławem Jackiem Błaszczykiem, Jackiem Bonieckim, Łukaszem Borowiczem, Kai Bumannem, Massimiliano Caldim, Gabrielem Chmurą, Jakubem Chrenowiczem, Sławomirem Chrzanowskim, Krzesimirem Dębskim, Maciejem Figasem, Janem Wincentym Hawelem, Jari Hämäläinenem, Jackiem Kaspszykiem, Kazimierzem Kordem, Jerzym Koskiem, Tadeuszem Kozłowskim, Jerzym Maksymiukiem, Marcinem Nałęcz-Niesiołowskim, Jiřím Petrdlíkiem, Vladimirem Ponkinem, Pawłem Przytockim, Jerzym Salwarowskim, Rubenem Silvą, Andrzejem Straszyńskim, Piotrem Sułkowskim, Tomaszem Tokarczykiem, Piotrem Wajrakiem, Józefem Wiłkomirskim, Tadeuszem Wojciechowskim, Jewgienijem Volynskim oraz wybitnymi reżyserami, m.in.: Laco Adamikiem, Henrykiem Baranowskim, Giorgio Madia, Marią Meszaros, Włodzimierzem Nurkowskim, Wiesławem Ochmanem, Mariuszem Trelińskim, Waldemarem Zawodzińskim, Michałem Znanieckim.
W maju 2005 roku, będąc studentką roku dyplomowego, zadebiutowała na scenie Opery Śląskiej, śpiewając partię Małgorzaty w Fauście Charlesa Gounoda (spektakl z jubileuszowej listy obchodów 60-lecia Opery Śląskiej), z gościnnym udziałem Maestro Bogdana Paprockiego.
W swoim repertuarze posiada liczne partie oratoryjne, operowe, operetkowe, a także utwory liryki wokalnej. Koncertuje w kraju i za granicą: w Austrii, Belgii, Czechach, Francji, Hiszpanii, Holandii, Litwie, Słowacji, Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Dokonała także nagrań dla Polskiego Radia, Telewizji Polskiej oraz Firmy Fonograficznej DUX.
Uczestniczyła w wielu Mistrzowskich Kursach Wokalnych, m.in.: Izabeli Kłosińskiej, Ingrid Kremling, Adama Kruszewskiego, Petera Mury, Jadwigi Romańskiej, Jolanty Żmurko oraz Teresy Żylis-Gara. W marcu 2016 roku rozpoczęła w Wiedniu indywidualną współpracę wokalną z Ileaną Cotrubas.
Partneruje na scenie znamienitym wokalistom m.in.: Mariuszowi Kwietniowi, Arturowi Rucińskiemu, Małgorzacie Walewskiej, współpracuje z wiodącymi pianistami: Krzysztofem Jabłońskim, Pawłem Kamasą, Bartłomiejem Kominkiem, Robertem Morawskim oraz występuje z muzykami kameralistami: Klaudiuszem Baranem, Tomaszem Sthralem, Januszem Wawrowskim.
Regularnie występuje z wieloma krajowymi orkiestrami filharmonicznymi i kameralnymi w kraju, w tym z Narodową Orkiestrą Polskiego Radia w Katowicach, Polską Orkiestrą Radiową w Warszawie, Sinfonią Iuventus. Współpracuje z wiodącymi ośrodkami operowymi i operetkowymi: Teatrem Wielkim - Operą Narodową w Warszawie, Operą Wrocławską, Teatrem Wielkim w Łodzi, Opera Nova w Bydgoszczy, Operą Śląską w Bytomiu, a także Mazowieckim Teatrem Muzycznym Operetka w Warszawie.
Brała udział w licznych festiwalach muzycznych, m.in.: VII Międzynarodowym Festiwalu Operete Kauno Pilyje (Litwa), Festiwalu Saint Maxime la Sainte Baume (Francja), Festiwalu Operowym w Bydgoszczy, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Organowej w Gliwicach, Festiwalu „Viva il canto” w Cieszynie, 52. Muzycznym Festiwalu w Łańcucie, Festiwalu Bravo Maestro w Kąśnej-Dolnej, 18 Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym im. K. Jamroz w Busku-Zdroju, X Jubileuszowym Festiwalu Muzyki Znanej i Nieznanej w Sosnowcu, Europejskim Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju, Festiwalu Oratoryjnym Musica Sacromontana, a także w prestiżowych Koncertach na Wawelu, w ramach Letniego Festiwalu Operowego Opery Krakowskiej.
W 2013 roku zdobyła prestiżowy laur dla Najlepszej Śpiewaczki Operowej w ramach Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury. W kwietniu 2016 roku otrzymała Nagrodę Wydawców Katolickich Feniks za płytę z mszą Józefa Zeidlera Missa Pastorita, zrealizowaną z udziałem orkiestry Sinfonia Iuventus pod dyrekcją Pawła Przytockiego. Fot. Ewa Miketa.

Klaudiusz  BARAN – akordeon, bando neon. Artysta wszechstronny, obdarzony wyjątkową wrażliwością muzyczną. Jego dokonania artystyczne zmieniły w Polsce postrzeganie akordeonu, wynosząc go do pozycji pełnoprawnego instrumentu kształtującego realny świat muzyczny. W swoich interpretacjach potrafi splatać pokorę wobec dzieła muzycznego, z bogactwem inwencji, osobistym pojmowaniem czasu w muzyce, wyjątkową sceniczną charyzmą, naturalnością ekspresji. Wartość jego muzycznych kreacji była wielokrotnie doceniana w entuzjastycznych recenzjach, nagrodach na konkursach instrumentalnych, nominacjach i nagrodach artystycznych. W roku 2003 jako pierwszy akordeonista otrzymał nagrodę FRYDERYKA w kategorii Album Roku Muzyka Kameralna, za album „Astor Piazzolla – Tango” nagrany dla wytwórni SonyClassical, a w 2020 roku kolejne dwie statuetki w kategoriach: Album Roku Muzyka Symfoniczna oraz Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej, za album „100 na 100. Muzyczne Dekady Wolności”.
Ze swobodą porusza się w różnorodnym repertuarze wielu epok, największe jednak uznanie wzbudzają jego interpretacje muzyki najnowszej, w tym prawie 50 prawykonań dzieł solowych, kameralnych i z towarzyszeniem orkiestr, z których większość była mu dedykowana albo powstała z jego inspiracji. Jego wielką namiętnością jest argentyńskie tango, w szczególności związane z Astorem Piazzollą tango nuevo, wirtuozowsko wykonywane na bandoneonie, który jako pierwszy polski instrumentalista wprowadził na sale koncertowe, a odzwierciedlające jego emperament, młodzieńczą energię, a zarazem muzyczną dojrzałość i potrzebę twórczego formowania scenicznej prezentacji. Współtworzył i był liderem najsłynniejszych formacji tangowych takich jak Tangata Quintet czy Machina del Tango, kreujących polską kulturę tanga.
Jako pierwszy akordeonista wystąpił jako solista z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Narodowej, jaki większością najważniejszych polskich orkiestr. Wśród jego licznych partnerów w rozmaitych projektach muzyki kameralnej, znajdziemy takich mistrzów jak: Ivan Monighetti, Roby Lakatos, Julius Berger, Konstanty Andrzej Kulka i wielu innych. Jako muzyczny kameleon, odnajduje i czerpie inspirację z innych muzycznych światów; tworzy grupę world music, jako muzyk sesyjny nagrywa muzykę filmową i rozrywkową, towarzyszy piosence aktorskiej.
W sobie tylko wiadomy sposób, potrafi połączyć aktywność artystyczną z działalnością pedagogiczną i organizacyjną. Jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, ponad 200-letniej, najbardziej rozpoznawalnej polskiej uczelni. W roku 2016 został wybrany jej Rektorem, a w czerwcu 2020 ponownie na kadencję 2020-2024.

Ireneusz BOCZEK – pianista, kompozytor i aranżer. W 2006 roku ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Stefana Wojtasa. Jest laureatem konkursów pianistycznych, m. in. Ogólnopolski Konkurs na Stypendia Artystyczne Towarzystwa im. F. Chopina w Warszawie oraz Międzynarodowy Konkurs Palma d’ Oro w Finale Ligure.
Występował jako solista m. in. W Niemczech, Austrii, Włoszech, Hiszpanii, Francji, na Węgrzech, w Chinach i w Japonii. Współpracował z takimi orkiestrami jak Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Filharmonia Krakowska, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej, Filharmonia Rzeszowska, Filharmonia Bałtycka, Orquestra Simfònica del Vallès, Kamerphilharmonie Vlaanderen, Kamerorkest Arc-en-Ciel, Shanghai Opera House Orchestra.
Ireneusz Boczek jest autorem wielu opracowań symfonicznych utworów muzyki popularnej . Piosenki wybitnych twórców muzyki rozrywkowej w jego orkiestrowych aranżacjach wykonywały m.in. takie gwiazdy   polskiej sceny muzycznej  jak: Hanna Banaszak, Andrzej Lampert, Dorota Miśkiewicz, Maciej Zakościelny, Mateusz Ziółko, Beata Kozidrak, Zbigniew Wodecki.
W czerwcu 2018 otrzymał  trzecią nagrodę w konkursie kompozytorskim „Warszawski polonez dla Niepodległej” przyznaną przez jury pod przewodnictwem prof. Krzysztofa Pendereckiego, w składzie: Grażyna Pstrokońska-Nawratil, Agata Zubel, Paweł Mykietyn, Tadeusz Strugała, Paweł Szymański oraz Janusz Marynowski.