KONCERT SYMFONICZNY

Uwerturę do Białej gołąbki Mieczysław Karłowicz skomponował w czasie studiów u Heinricha Urbana – muzyka do zapomnianego dziś dramatu Józefata Nowińskiego została wykonana w 1900 roku w Berlinie. Blisko pół wieku później Mieczysław Weinberg, polski kompozytor o żydowskich korzeniach, który w 1939 roku wyemigrował do ZSRR, napisał Concertino op. 42 (1948). Z jego lirycznym charakterem kontrastuje żywiołowa, oparta na amerykańskich tańcach i przyśpiewkach muzyka Aarona Coplanda do baletu Rodeo (1942), wykonywana często w wersji symfonicznej. Popularność lekkiego, tanecznego poematu Amerykanin w Paryżu (1928) autorstwa rodaka Coplanda – George’a Gershwina, zaowocowała powstaniem słynnego filmu po tym samym tytułem.

Dorota Staszkiewicz
 

JoAnn FALLETTA to żywiołowa i dynamiczna osobowość, którą gazeta „The Washington Post” opisała jako artystkę posiadającą godną Toscaniniego ścisłą kontrolę nad zespołem, wyważenie wewnętrznych głosów Waltera, odważną umiejętność zainteresowania publiczności Stokowskiego oraz kontrolowane szaleństwo godne Bernsteina. Zarówno na podium dyrygenckim, jak i poza nim, jest energiczną ambasadorką muzyki i inspirującym przewodnikiem artystycznym. Artystka obwołana przez „The New York Times” jednym z najwybitniejszych dyrygentów swojego pokolenia piastuje stanowisko Dyrektora Muzycznego Buffalo Philharmonic Orchestra oraz Virginia Symphony Orchestra. Jest też pierwszym dyrygentem gościnnym Brevard Music Center i doradcą muzycznym Hawaii Symphony.

  Artystka jest zapraszana do dyrygowania najznakomitszymi orkiestrami  symfonicznymi świata. W ostatnim czasie debiutowała w Belgradzie, Gothenburgu, Limie, Bogocie, Helsingborgu, wystąpiła też z Orchestra of St. Luke’s, a także odbyła tournée po Europie z Orkiestrą Symfoniczną ze Stuttgartu Orchestra oraz po Stanach Zjednoczonych z Irish Chamber Orchestra i flecistą James’em Galway’em.
Dyrygowała takimi zespołami jak Haifa Symphony (Izrael), Goettinger Symphonie Orchester (Niemcy), Orquesta Sinfonica de Chile, Ulster Orchestra, Orkiestra Filharmoniczna Radia Holenderskiego, Orquestra de Extremadura (Hiszpania), Orchestra National de Belgique, Litewska Filharmonia Narodowa, Orquestra de Extremadura (Hiszpania), BBC Philharmonic w Manchesterze, Ensemble Kanazawa (Japonia), Tokyo Metropolitan Orchestra, Orchestra of Asturias (Hiszpania), Nordwestdeutsche Philharmonie (Niemcy), Royal Scottish National Orchestra, Orquestra Metropolitana de Lisboa, Orchestre National De Lyon, orkiestrami filharmonii w Warszawie, Krakowie, Seulu, Rotterdamie oraz ponad 100 orkiestrami w Ameryce Północnej.
Artystka jest zdobywczynią wielu prestiżowych nagród w dziedzinie dyrygentury, w tym nagrody Seaver/National Endowment for the Arts Conductors Award dla wyjątkowo utalentowanych dyrygentów amerykańskich; nagrody Konkursu Stokowskiego, nagród im. Arturo Toscaniniego i Bruno Waltera, nagrody Ditson Conductors Award, a także nagrody im. Johna S. Edwardsa nadawanej przez American Symphony Orchestra League. Falletta jest żarliwą orędowniczką muzyki naszych czasów. Zawdzięczamy jej wprowadzenie na scenę ponad 500 dzieł amerykańskich kompozytorów, w tym ponad 110 światowych prawykonań. Za tę część swojej działalności dwunastokrotnie została uhonorowana nagrodą Amerykańskiego Stowarzyszenia Kompozytorów, Autorów i Wydawców (ASCASP). JoAnn Falletta jest także członkiem Krajowej Rady ds. Sztuki.
Dyskografia JoAnn Falletty obejmuje ponad 90 pozycji, z których wiele było nominowanych do nagrody Grammy. Jej nagranie Mr. Tambourine Man Corigliano z Buffalo Philharmonic I sopranistką Hilą Plitmann otrzymało dwie nagrody Grammy w 2009 roku.
Poza stanowiskami w Buffalo Philharmonic, Virginia Symphony, Brevard Music Center and Hawaii Symphony, Falletta jest także głównym dyrygentem Ulster Orchestra, pierwszym dyrygentem gościnnym Phoenix Symphony, dyrektorem muzycznym Long Beach Symphony Orchestra i Denver Chamber Orchestra oraz dyrygentem współpracującym Milwaukee Symphony Orchestra.
JoAnn Falletta uzyskała stopień licencjata w Mannes School of Music w Nowym Jorku, a stopień magistra i doktora w Juilliard School. Uhonorowano ją dwunastoma tytułami doktora honoris causa.
 

  Ewelina NOWICKA - polska skrzypaczka i kompozytorka, ur. 1982 w Gdańsku. Od szóstego roku życia gra na skrzypcach, a pierwsze doświadczenia kompozytorskie zaczęła zsdobywać w wieku ośmiu lat. W latach 2001-2007 studiowała skrzypce oraz pedagogikę w klasie prof. Petru Munteanu w Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu. Od 2007 do 2009 roku podyplomowo studiowała grę na skrzypcach w Hochschule für Künste w Bremie, a w latach 2010-2012 odbyła na tej uczelni mistrzowskie studia podyplomowe w klasie prof. Katrin Scholz.
Jest zdobywczynią wielu nagród w międzynarodowych i krajowych konkursach skrzypcowych. Została między innymi laureatką nagrody Radia Heskiego we Frankfurcie nad Menem, II nagrody w międzynarodowym konkursie skrzypcowym w Goch (1997), I nagrody w ogólnopolskim konkursie muzyki kameralnej we Wrocławiu (2001), III nagrody w konkursie Elise Meyer w Hamburgu (2003), a także III nagrody na konkursie Moderne Solo Streicher w Bremie (2008).
W wieku 16 lat debiutowała jako solistka z różnymi orkiestrami, m. in. Polską Filharmonią Bałtycką, Bremerhaven Stadtorchester, Lwowską Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia Amadeus, Sinfonia Varsovia, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Jihočeská komorní filharmonie w Czeskich Budziejowicach, Hamburger Klassik Philharmonie czy Orchesterakademie NRW w Düsseldorfie.
W jej repertuarze znajdują się znane koncerty skrzypcowe Mozarta, Paganiniego, Wieniawskiego, Czajkowskiego, Dvořáka , Strawińskiego i wiele innych. W roku 2001 odkryła wraz z dyrygentem Zygmuntem Rychertem unikatowe koncerty skrzypcowe Ludomira Różyckiego i Ignacego Jana Paderewskiego, których prawykonań i nagrań dokonała z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Filharmonią Szczecińską i Filharmonią Bałtycką.
Brała udział w wielu kursach mistrzowskich u renomowanych pedagogów. Byli to m. in.: Wolfgang Marschner, Thomas Brandis, Krzysztof Węgrzyn, Petru Munteanu, Katrin Scholz, Mieczysław Ławrynowicz, Herman Krebbers, Krzysztof Jakowicz, Konstanty Andrzej Kulka, Wanda Wiłkomirska, Takaya Urakawa.
Już od dzieciństwa zajmuje się kompozycją i współpracowała z wieloma znanymi kompozytorami, m. in. Michael Volpe, Krzysztof Olczak, Stanislaw Moryto, Peter Michael Hamel, Elisabeth Sikora, Helmut Zapf, Eugeniusz Glowski, Matthias Jann, Sebastian Stier, Georg Hajdu, Manfred Stahnke i Helmut Erdmann.
Swoje kompozycje wykonuje jako solistka na koncertach. Współpracuje także z profesjonalnymi orkiestrami oraz chórami. W roku 2008 otrzymała wyróżnienie na konkursie Jugend Komponiert za utwór na skrzypce i fortepian Kaddish 1944, wyróżnienie Bremer Kompositionspreis 2008 za utwory Concerto ebraico i Concerto für Amadeo. W roku 2009 zdobyła V nagrodę na Crossover Composition Award w Mannheim, w której skład wchodziła między innymi publikacja jej utworu na dwoje skrzypiec Jongleurs przez Ries & Erler Verlag. Od roku 2010 kompozycje Eweliny Nowickiej są publikowane także w wydawnictwie Verlag Neue Musik w Berlinie.
Obok działalności solistycznej i kompozytorskiej zajmuje się pedagogiką skrzypcową w Staatliche Jugendmusikschule i Hamburger Konservatorium. Od roku 2008 jest członkiem Związku Kompozytorów Niemieckich, GEDOK Hamburg i ESTA Deutschland.
Stypendystka Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego (1999), Ministra Kultury (1999-2001), Otto Stöterau- Stiftung (2001-2005) oraz Oskar und Vera Ritter Stiftung (2009-2010).