Polish
English
KALENDARZ
zwiń hide calendar
pokaż cały miesiąc
KASA BILETOWA

telefon:

506 625 430

czynna


7.01 – 10–14, 15–19, 8.01 - 11:30–15:30, 17–18, 9.01 - 9:30–13:30, 17–18

 REZERWACJA

tel/fax:

od poniedziałku do piątku w godzinach 9 - 16, tel. 504 856 500, 12 619 87 22

e-mail:

KALENDARIUM

KONCERT SYMFONICZNY

2015-01-09, Piątek
19:30

miejsce: Sala Filharmonii

cena biletów:
50 zł
40 zł
25 zł
Zarezerwuj bilet

powiększ

wykonawcy:

150. rocznica urodzin Jeana Sibeliusa

Patronat Konsula Honorowego Finlandii w Krakowie, Janusz Kahla

Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
Michał Dworzyński – dyrygent
Nikita Boriso-Glebsky – skrzypce

 



repertuar:

Jean Sibelius:
Poemat symfoniczny Finlandia op. 26
Koncert skrzypcowy d-moll op. 47
Richard Strauss – Tako rzecze Zaratustra

Sibelius – wielki symfonik północy

W roku 2015 przypada 150. rocznica urodzin Jeana Sibeliusa – najwybitniejszego kompozytora fińskiego, twórcy symfonii, doskonałych poematów symfonicznych, uwertur i suit orkiestrowych oraz należącego do kanonu światowej literatury wiolinistycznej koncertu skrzypcowego.

Poemat Finlandia op. 26 z roku 1899, rozpoczyna się podniosłym, choć posępnym i złowieszczym chorałem instrumentów dętych blaszanych – chorałem zwiastującym wojenne zmagania. W dalszej części dzieła, dla równowagi, rozbrzmiewa melodia tchnąca nadzieję i wiarę w zwycięstwo. Po początkowym napięciu i dramatyzmie melodii, następuje całkowita zmiana nastoju i rozbrzmiewa liryczny hymn wprowadzony przez instrumenty dęte drewniane, przejęty następnie przez smyczki, zinstrumentowany łagodnie, przynoszący ukojenie i skupienie. Powraca on następnie triumfalnie w całkowicie odmiennej szacie brzmieniowej w samym zakończeniu dzieła – w pełnej krasie brzmienia instrumentów dętych blaszanych.

Obok Finlandii jednym z najbardziej znanych dzieł Sibeliusa jest Koncert skrzypcowy d-moll op. 47 – jedyny koncert solowy w dorobku kompozytora, napisany w 1904 roku, następnie zrewidowany i w ostatecznej wersji dedykowany węgierskiemu cudownemu dziecku skrzypiec, Ferencowi von Vecsey’owi. Prawykonanie dzieła odbyło się 19 października 1905 roku w wykonaniu Berlińskiej Orkiestry Dworskiej pod batutą Richarda Straussa. Koncert składa się z trzech kontrastujących agogicznie części (Allegro moderato – Adagio di molto – Allegro, ma non troppo), w których ważną rolę w kształtowaniu całości pełnią skrzypce solo, których partia pozwala soliście nie tylko zabłysnąć techniką, lecz także „zaśpiewać” pełnym, lirycznym tonem zarówno w wysokich jak i niskich rejestrach. Orkiestra, tworząca przejrzysty akompaniament dla solisty, współuczestniczy w budowaniu formy dzieła. Porywający, rapsodyczny temat pierwszy skrzypiec solo oraz drugi, dopełniający temat wprowadzony przez wiolonczele i fagoty, wraz z przeplatającymi je ustępami wirtuozowskimi oraz dwoma popisowymi, rozbudowanym kadencjami składają się na pierwszą część koncertu. Część druga, Adagio di molto, to liryczna, poetycka, melancholijna pieśń skrzypiec, doskonale oddająca najbardziej typowe cechy stylu twórczości Sibeliusa. Koncert zamyka finałowe rondo, niezwykle energetyczne, urozmaicone rytmicznie, przywodzące skojarzenia z folklorem muzycznym Finlandii, ponownie pozwalające soliście zachwycić słuchaczy brawurą i wirtuozerią.

Richarda Straussa hymn życia 1

Poematy symfoniczne stanowią jeden z filarów twórczości Straussa i bezsprzecznie to one przyniosły mu kompozytorską nieśmiertelność jako jedne z najznakomitszych dzieł tego gatunku. Tematycznie różnorodne, instrumentacyjnie innowacyjne, melodycznie bogate – są poematy Straussa prawdziwymi, kunsztownymi dźwiękowymi obrazami. W filozofii tkwią korzenie, pochodzącego z 1896 roku, poematu Tako rzecze Zaratustra, inspirowanego traktatem F. Nietzschego. Kompozytor tez filozofa i treści traktatu nie zawarł w partyturze, wykorzystał wybrane rozdziały i myśli Nietzschego o liryczno-hymnicznej wymowie. Wydobył z traktatu i ubrał w materię dźwiękową idee tęsknoty, miłości, wieczności i śmierci.
Poemat, choć jednoczęściowy, wewnętrznie podzielony jest na dziewięć kunsztownie z sobą powiązanych epizodów, oznaczonych w partyturze indywidualnymi tytułami. Całość rozpoczyna się introdukcją będącą dźwiękowym obrazem wschodu słońca. Dalej muzyczne malarstwo o zaświatach, tęsknocie, radości, żałobie i uzdrawianiu – wszystko utkane misternie, bogate harmonicznie, pełne śpiewnych, płynnych melodii i doskonale ubrane w szatę instrumentacyjną. Formalnie całość zyskuje spójność dzięki zastosowaniu techniki motywów przewodnich. Kompozytor operuje typową dla siebie i czasów, w których tworzył dzieło, wielką orkiestrą uzupełnioną rzadko wykorzystywanymi w dziełach symfonicznych organami.   
Prawykonanie poematu odbyło się 27 listopada 1896 roku we Frankfurcie nad Menem. Po próbie generalnej Strauss, zadowolony ze swego dzieła, napisał w liście do żony: „Zaratustra jest wspaniały – z pewnością jest on najważniejszym, formalnie najdoskonalszym, w treści najbogatszym i najbardziej oryginalnym moim dziełem… Krótko mówiąc: przecież zdolny ze mnie chłop; mam też trochę radości z siebie, której nie damy sobie monachijczykom zmącić.”

Magdalena Chylińska

1 Ernst Krause, R. Strauss, PWM, Kraków 1983, s. 238


 

Nikita BORISO-GLEBSKY

Urodzony w 1985 roku w Wołgodońsku (południe Rosji). Absolwent Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, gdzie  studiował u prof. Eduarda Gracha, prof. Tatiany Berkul i prof. Alexandra Bonduryansky’ego. Studia kontynuował w Queen Elisabeth Music Chapel w Belgii u prof. Augustina Dumay’a oraz w niemieckiej Kronberg Academy u prof. Any Chumachenco. W 2009 roku otrzymał nagrodę i tytuł „skrzypka roku” Międzynarodowej Fundacji Mai Plisieckiej i Rodiona Szczedrina (USA). W 2011 roku Włoskie Towarzystwo Smyczkowe i Fundacja im. Antonio Stradivariego przyznało artyście nagrodę „Virtuoso", wyróżniony został również przez Fundację im. Jeana Sibeliusa w Finlandii nagrodą Jean Sibelius birthplace medal.

Laureat najbardziej prestiżowych konkursów muzycznych na świecie. W 2010 roku zwyciężył w Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Jeana Sibeliusa oraz Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Fritza Kreislera. Zdobył także główne nagrody w Konkursie im. Piotra Czajkowskiego, Królowej Elżbiety i Konkursie Muzycznym w Montrealu.

Nikita Boriso-Glebsky wyróżnia się swoją głębią myśli muzycznej, znakomitą techniką, a także rzadkim połączeniem elegancji, naturalności i bezkompromisowej powagi wykonania. /La Libre Belgique/

Artysta występował z czołowymi orkiestrami Europy, takimi jak Orkiestra Symfoniczna Teatru Maryńskiego, Orkiestra Filharmonii Helsińskiej, Orkiestra Filharmonii Moskiewskiej, Orkiestra Symfoniczna Radia Wiedeńskiego, Sinfonia Varsovia, Orkiestra Filharmonii Brukselskiej, Goethenburg Symphoniker, London Chamber Orchestra, Orkiestra Kameralna Musica Viva. Współpracował z tak uznanymi dyrygentami jak Valery Gergiev, Yuri Simonov, Eri Klass, Sakari Oramo, Hannu Lintu, Vladimir Fedoseev, Dmitry Liss, Conrad van Alphen, Gilbert Varga, David Afkham czy Lionel Bringueir. Regularnie gości też na festiwalach muzycznych w Moskwie, Bonn, Ochrydzie, Dubrowniku, St Petersburgu.

Najbardziej charakterystyczną cechą występu Boriso-Glebsky’ego było jego niezwykłe i zróżnicowane brzmienie. Zręcznie manipulował instrumentem, ukazując jego wszechstronność. Chwilami jego skrzypce były surowe i pomrukujące, aby zaraz potem brzmieć eterycznie i anielsko. /Hannah Boylin, Leftlion.co.uk/

Poza występami solowymi, jako kameralista, artysta miał okazję współpracować z wieloma uznanymi instrumentalistami, jak Gidon Kremer, Augustin Dumay, Andras Schiff, Boris Berezovsky, Jean-Philippe Collard, Alexander Kniazev, Rafael Wallfish, Michel Strauss.
We współpracy z Queen Elisabeth Music Chapel oraz belgijską wytwórnią Fuga Libera skrzypek zarejestrował dwa albumy płytowe, na których znalazł się III Koncert skrzypcowy A-dur op. 25 H. Vieuxtempsa (z towarzyszeniem Królewskiej Orkiestry Filharmonicznej w Liege pod dyrekcją Patricka Davina) oraz zbiór utworów Edouarda Lalo (z towarzyszeniem orkiestry Sinfonia Varsovia z udziałem Augustina Dumay’a i Jean-Philippe’a Collarda).

 


 



Wersja do druku
Tworzenie stron - Fabryka Stron Internetowych Sp. z o.o. CMS - FSite

© Filharmonia Krakowska 2010

Przez dalsze aktywne korzystanie z naszego Serwisu (scrollowanie, zamknięcie komunikatu, kliknięcie na elementy na stronie poza komunikatem) bez zmian ustawień w zakresie prywatności, wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych przez Filharmonię Krakowską im. Karola Szymanowskiego do celów marketingowych, w szczególności na potrzeby wyświetlania reklam dopasowanych do Twoich zainteresowań i preferencji w serwisach Filharmonii Krakowskiej i w Internecie. Pamiętaj, że wyrażenie zgody jest dobrowolne, a wyrażoną zgodę możesz w każdej chwili cofnąć. dowiedz się więcej. Chcemy, aby korzystanie z naszego Serwisu było dla Ciebie komfortowe. W tym celu staramy się dopasować dostępne w Serwisie treści do Twoich zainteresowań i preferencji. Jest to możliwe dzięki przechowywaniu w Twojej przeglądarce plików cookies i im podobnych technologii. Informujemy, że poprzez dalsze korzystanie z tego Serwisu, bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki, wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookies i im podobnych technologii w Twoim urządzeniu końcowym oraz na korzystanie z informacji w nich zapisanych. Ustawienia w zakresie cookie możesz zawsze zmienić.Akceptuję