KONCERT KAMERALNY

  Anna WÓJTOWICZ - absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie skrzypiec prof. Mieczysława Szlezera. Studia kontynuowała w klasie skrzypiec prof. Joshuy Epsteina w Hochschule des Saarlandes fur Musik und Theather. Muzyk Filharmonii Krakowskiej. Trzykrotna stypendystka Idyllwild Arts Foundation. Uczestniczyła w wielu kursach mistrzowskich i warsztatach m.in.: Orchestra Seminar Carl Nielsen of Music Odense dyr. A. Wit (1999), Internationale Junge Orchesterakademie w Bayreuth dyr. L. Livingston (1999), Internationale Sommerakademie Schwetzingen prof.Joshua Epstein (2002), Arts Summer Festival Orchestra and Chamber Music Workshop w Idyllwild USA (1999, 2000, 2001)  Pobierała lekcje mistrzowskie  pod kierunkiem prof. I. Gruppmana.
W latach 2000-2002 koncertowała z orkiestra kameralną w Niemczech w ramach polsko-francusko-niemieckiego projektu Begegungs auf die Granze wykonując m.in. Koncert skrzypcowy G-dur W. A. Mozarta z towarzyszeniem orkiestry.
Występowała jako koncertmistrz z Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej w Krakowie, Orkiestrą Opery Polskiej we Wrocławiu, a w latach 2002-2008 zespołem Krakowskiej Opery Kameralnej. Od 2002 r. jest członkiem zespołu Cracovie Ensemble. Jako solistka i kameralistka nagrała płyty m.in. New Violin Works for violin and string quartet. Gra na skrzypcach Jana Pawlikowskiego z 2008 roku.

  Paweł WÓJTOWICZ - absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie skrzypiec prof. Romana Reinera. Koncertmistrz Opery Krakowskiej. Jako koncertmistrz współpracował również z innymi orkiestrami i zespołami: Orkiestra Ballet Classique de Paris (1998), Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Krakowie, Forum SINFONIA, Krakowska Opera Kameralna (2004), Wildwood Festival Orchestra – USA (2003, 2005) oraz Radiowa Orkiestra Symfoniczna w Krakowie (2007). Występował solo i kameralnie w Europie i USA m.in.: wspólnie z Orkiestrą Kameralną Forum SINFONIA odbył tourne po Stanach Zjednoczonych prezentując m.in. Cztery Pory Roku A. Vivaldiego. Z towarzyszeniem Orkiestry Opery Krakowskiej wykonywał m.in. koncerty A. Vivaldiego, W. A. Mozarta a w roku 2007 zagrał II Koncert K. Szymanowskiego podczas głównych obchodów Roku kompozytora w Małopolsce. Współpracował z wybitnymi osobowościami muzycznymi m.in. D. Imiełowską, M. Cieniawą czy światowej sławy pianistą Kevinem Kennerem (USA).
W roku 1999 założył zespół kameralny Cracovie Ensemble. Jest także członkiem zespołu The Reivers założonego przez L. Davidsona – dudy (Szkocja).
Jest twórcą i pomysłodawcą projektów, konkursów i festiwali muzycznych m.in.: Wiosna Młodych Kameralistów, Konkurs skrzypcowy Vivaldi, a w roku 2010 przeprowadził I Internetowy Konkurs Dziecięcych Zespołów Kameralnych Play & Watch. Otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Krakowa oraz Nagrodą Edukacyjną Królewskiego – Stołecznego Miasta Krakowa. Jest kompozytorem wielu utworów skrzypcowych dla dzieci.
Jako solista i kameralista nagrał płyty m.in. New Violin Works for violin and string quartet. Gra na skrzypcach Jana Pawlikowskiego 2010 roku.

  Elżbieta GROMADA - absolwentka Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie altówki prof. Zygmunta Jochemczyka, a także w klasie kameralistyki st. wykł. Marka Mosia. Swoje umiejętności doskonaliła również na kursach muzycznych pod kierunkiem profesorów: Grigoria Zhislina, Doris Lederer, Claude’a Lelonga.  
Od 2009 roku jest pierwszą altowiolistką Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Krakowskiej, z towarzyszeniem której w 2011 r. wystąpiła jako solistka, wykonując solową partię Symfonii Koncertującej Wolfganga Amadeusza Mozarta. Wcześniej zdobywała swoje doświadczenie jako altowiolistka Orkiestry Kameralnej Aukso, prowadzonej przez Marka Mosia, a także będąc zastępcą prowadzącego grupę altówek w Orkiestrze Symfonicznej Filharmonii Łódzkiej.
Współpracowała z wieloma zespołami w kraju i za granicą m.in. Orkiestrą Sinfonia Varsovia, Schleswig-Holstein Musik Festiwal Orchestra, Łódzką Orkiestrą Kameralną, Radomską Orkiestrą Kameralną, a także zespołem ewangelizacyjnym Mocni w Duchu. Koncertowała w wielu krajach Europy i Azji. Jako kameralistka występowała m.in. w Kwartecie Smyczkowym Apertus, którego była współzałożycielką.
Obecnie jest altowiolistką Kwartetu Smyczkowego Filharmoników Krakowskich. Gra na altówce Jana Pawlikowskiego z 1996 roku.

Serenada op. 12 Zoltána Kodály’a, węgierskiego kompozytora i etnografa, którego neoromantyczno-impresjonistyczne kompozycje (pieśni, utwory instrumentalne i opery) bazują na węgierskiej muzyce ludowej,skomponowana została na nietypowy zespół kameralny złożony z dwojga skrzypiec i altówki. Pierwsza część, Allegremente, przynosi początkowo nastrój taneczny, zaś a miarę rozwoju akcji muzycznej kompozytor wielokrotnie dokonuje zmian tempa i charakteru wyrazowego muzyki. Część druga, Lento, ma non troppo, rozpoczyna się poruszającym solo altówki na tle tremolo drugich skrzypiec. Pierwsze skrzypce odpowiadają prezentując, przywodzące na myśl ptasie trele, motywy, by ostatecznie przejąć linię melodyczną i prowadzić dialogi motywiczne z altówką. Wzbudzające niepokój tremolo doprowadza muzyczną narrację do solowej kadencji skrzypiec.
Trzecia i zarazem ostatnia część, Vivo, to żywiołowy finał pełen tanecznych rytmów ludowych. Podobnie jak w części pierwszej, także tutaj kompozytor stosuje wielokrotne zmiany tempa, zaś pod koniec finału pojawiają się zaś motywy o charakterze recytatywnym. Harmonika całości pozostaje w większej części diatoniczna, słychać jednak także wyraźnie wpływy węgierskiej muzyki ludowej.

Béla Bartók swoje 44 duety na dwoje skrzypiec skomponował na początku lat trzydziestych XX wieku na prośbę Ericha Dofleina – niemieckiego skrzypka i pedagoga z Freiburga, który poszukiwał zbioru utworów o charakterze dydaktycznym, jednocześnie zaś do głębi nowoczesnych. Choć kompozytor planował zbiór jako utwory dydaktyczne, stał się on jednak ważną pozycją repertuarową i wykonywany jest na największych estradach świata.
44 duety podzielone są na cztery zeszyty, w których utwory ułożone są według zasady gradacji stopnia trudności technicznej. Wszystkie pieśni i tańce zawarte w zeszytach oparte są na muzyce ludowej wielu krajów Europy wschodniej, jednak we wszystkich utworach bardzo wyraźnie widoczna jest swoboda w operowaniu zarówno harmoniką jak i rytmiką. W 1936 roku kompozytor wybrał 6 spośród 44 duetów i stworzył z nich nowy zbiór zatytułowany Petite Suite.