Polish
English
KALENDARZ
zwiń hide calendar
pokaż cały miesiąc
KASA BILETOWA

telefon:

506 625 430

czynna


7.01 – 10–14, 15–19, 8.01 - 11:30–15:30, 17–18, 9.01 - 9:30–13:30, 17–18

 REZERWACJA

tel/fax:

od poniedziałku do piątku w godzinach 9 - 16, tel. 504 856 500, 12 619 87 22

e-mail:

KALENDARIUM

KONCERT ORATORYJNY

2020-02-21, Piątek
19:30

miejsce: Nowohuckie Centrum Kultury, al. Jana Pawła II 232
Fot. J. Multarzyński
powiększ

wykonawcy:

Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
Antoni Wit – dyrygent
Magdalena Anna Hofmann – sopran
Thomas Mohr – tenor
Grzegorz Szostak – bas

 

 



repertuar:

Richard Wagner – Walkiria, akt 1

Proces skomponowania czterech dramatów muzycznych składających się na tetralogię Pierścień Nibelunga zajął Wagnerowi 26 lat. To właśnie w swym opus magnum, opartym na sagach nordyckich i anonimowym eposie germańskim z XIII wieku, kompozytor wcielił w życie idee zawarte w traktacie Opera i dramat.
Trwający blisko piętnaście godzin Pierścień tworzą: Złoto Renu, Walkiria, Zygfryd i Zmierzch bogów. Trzyaktowa Walkiria (Die Walkűre) opowiada o pierwszym dniu całego cyklu. Premiera dzieła odbyła się w Nationaltheater w Monachium 1870 roku. W całości zaś tetralogia zainscenizowana została w zbudowanym specjalnie na potrzeby twórczości Wagnera teatrze operowym w Bayreuth w 1876 roku.
Akcja Walkirii rozgrywa się w legendarnej Germanii. Wotan przewidując zmierzch bogów, usiłuje obronić Walhallę stwarzając zastęp walecznych dziewic-walkirii. Ich zadaniem jest przenoszenie do Walhalli na swych skrzydlatych rumakach ciał poległych w boju bohaterów, którzy zasilą „niebieskie wojsko” Wotana. Na ziemi ze związku Wotana ze śmiertelniczką urodziło się dwoje dzieci – Zygmunt i Zyglinda, które dorastały nie wiedząc o sobie.
Opowieść rozpoczyna się w zbudowanej wokół pnia jesionu chacie woja Hundinga. Gospodarz żyje tam ze swoją żoną Zyglindą, którą wbrew jej woli porwał z domu matki. Kobieta czeka na swego wybawcę - wyswobodzi ją ten, który wyjmie miecz wbity do pnia jesionu. Szaleje burza, Hundinga nie ma w domu. Zyglinda otwiera drzwi obcemu, który prosi o nocleg. Przybyszem jest Zygmunt, wróg Hundinga, który szuka schronienia przed nieprzyjaciółmi. Po powrocie Hunding zapewnia mu gościnę, choć z wrogiem, którego po chwili rozpoznaje stoczy rano walkę. Zygmunta i Zyglindę coś przyciąga do siebie. Gdy izbę opuszcza Hunding, żona dodaje do jego napoju środek na sen. Kiedy ten zasypia, opowiada Zygmuntowi swoją historię i okazuje się, że są bratem i siostrą. Zygmunt z łatwością wyrywa miecz z jesionu i razem z siostrą ucieka w las…
Jak pisze Barry Millington w Wagner Kompendium, to właśnie w Walkirii kompozytor uzyskał równy status słów i muzyki. „Wagnerowska synteza muzyczno-poetycka objawia się szczególnie w akcie I: tekst wpasowuje się do linii melodycznej pod względem akcentów słownych, która mimo bogactwa detali pozostaje interesująca pod względem muzycznym”.

Mateusz Borkowski

 


Antoni WIT - dyrygent honorowy Filharmonii Krakowskiej oraz dyrektor artystyczny Orquesta Sinfónica de Navarra w Pampelunie. Wcześniej kierował zespołami Filharmonii Pomorskiej (1974–77), Orkiestrą i Chórem Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie (1977–83), Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach (1983–2000), Orquesta Filarmónica de Gran Canaria (1987–92). W latach 2002–2013 sprawował funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Narodowej w Warszawie.
W trakcie swej działalności w Filharmonii Narodowej poprowadził z jej zespołami ponad 450 koncertów (w tym 215 za granicą) i nagrał ponad 50 płyt (w tym niemal 40 dla wytwórni NAXOS).
Absolwent krakowskiej Wyższej Szkoły Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna), gdzie studiował w klasie dyrygentury u Henryka Czyża oraz kompozycji u Krzysztofa Pendereckiego. Równolegle ze studiami muzycznymi kształcił się na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Muzyczną edukację kontynuował w paryskiej École Normale de Musique oraz u Nadii Boulanger.
Karierę muzyczną rozpoczął jako asystent Witolda Rowickiego w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Po otrzymaniu II nagrody na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Herberta von Karajana w Berlinie (1971) został asystentem patrona konkursu.
Występował niemal we wszystkich ośrodkach muzycznych Europy, Azji, Australii i obu Ameryk. Współpracował z takimi zespołami jak Berliner Philharmoniker, Staatskapelle Dresden, Tonhalle-Orchester Zürich, Royal Philharmonic, Philharmonia Orchestra, BBC Symphony Orchestra, Orchestre Symphonique de Montréal, Orchestra dell’Accademia di Santa Cecilia, Orchestre de la Suisse Romande, NHK Symphony Orchestra, Filharmonia Petersburska. W maju 2009 roku, wraz z Orkiestrą Symfoniczną Radia Czeskiego zainaugurował 64. Festiwal Praska Wiosna. W ostatnich sezonach prowadził m.in. orkiestry La Scali w Mediolanie, Budapest Festival Orchestra, Santa Cecilia w Rzymie, Staatskapelle Dresden, Berner Symphoniker, China Philharmonic (Pekin), Shanghai Symphony Orchestra, Denver Symphony Orchestra, New Zealand Symphony Orchestra, Yomiuri Nippon SO (Tokio), Nagoya Philharmonic, orkiestrę Teatro Colón (Buenos Aires), Royal Philharmonic Orchestra (na festiwalu Montreux), orkiestry w Liège, Brukseli, Trondheim, Zagrzebiu, Bilbao i Barcelonie. Jesienią 2012 roku przewodniczył jury Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach. W sierpniu 2013 roku wystąpił na słynnym festiwalu BBC Proms w Londynie z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej, a we wrześniu 2013 roku dyrygował orkiestrą Berliner Phliharmoniker i Chórem Filharmonii Narodowej w Berlinie. 3 października 2015 w ramach dnia zatytułowanego Total Immersion Henryk Górecki dyrygował w Londynie orkiestrą BBC prowadząc wieczorny koncert złożony z utworów Góreckiego, natomiast w kwietniu 2016 dyrygował Cleveland Orchestra.
Jego nagrania (ponad 200 albumów płytowych) otrzymały liczne nagrody fonograficzne, w tym m.in. Grammy Award 2013 oraz sześć innych nominacji do tej nagrody, Diapason d’Or i Grand Prix du Disque de la Nouvelle Académie, Cannes Classical Award, Choc, ICMA, cztery polskie nagrody „Fryderyk”. Zarejestrował wiele dzieł polskich kompozytorów, takich jak: Paderewski, Wieniawski, Karłowicz, Szymanowski, Lutosławski, Penderecki, Kilar, jak również utwory należące do kanonu światowej literatury muzycznej – m.in. przyjęte z wielkim uznaniem krytyków interpretacje dzieł Mahlera i R. Straussa. W ostatnim czasie zarejestrował utwory Moniuszki, Góreckiego, Weinberga, Brahmsa i Dvořáka. Nagrał komplet dzieł Chopina na fortepian z orkiestrą z Kun Woo Paikiem i Orkiestrą Filharmonii Narodowej, a z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia – koncerty Prokofiewa. Należy do nielicznego grona artystów, których płyty sprzedano w łącznym nakładzie niemal pięciu milionów egzemplarzy.
Antoni Wit prócz aktywności koncertowej prowadził również działalność pedagogiczną jako profesor dyrygentury Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, a jego studenci zdobywają najwyższe laury w polskich i międzynarodowych konkursach muzycznych.

Magdalena Anna HOFMANN – urodzona w Warszawie polsko-austriacka śpiewaczka, ukończyła studia wokalne w Wiedniu. Karierę rozpoczynała jako mezzosopran. Pierwszą partię sopranową – Hrabiny w Weselu Figara Mozarta – zaśpiewała na Festiwalu w Klosterneuburgu w 2011 roku. Następnie zadebiutowała jako Kundry w Parsifalu Wagnera w Tallinie, w Erwartung Schönberga oraz Więźniu Dallapiccoli w Opéra de Lyon, jako Portia w Kupcu weneckim Andrzeja Czajkowskiego na Bregenzer Festspiele, Senta w Holendrze tułaczu Wagnera oraz Carlotta w Die Gezeichneten Schrekera w Lyonie.
Ceniona za swój kunszt wokalny i piękną barwę głosu, artystka jest gorąco przyjmowana przez publiczność w najważniejszych teatrach operowych na świecie, jak też w salach koncertowych i na festiwalach. W jej repertuarze znajdują się pierwszoplanowe role w operach niemieckich i słowiańskich kompozytorów, w dziełach Mozarta, a także partie operetkowe i kompozycje współczesne.
Wśród najważniejszych wydarzeń ostatnich sezonów wymienić należy: występy w Duńskim Teatrze Królewskim w roli Kobiety w Erwartung i Senty w Holendrze tułaczu, podczas Wiener Festwochen w partii Kundry, w światowej premierze Mondparsifal Alpha 1-8 Langa/Wagnera, udział w przedstawieniach Erwartung w Berliner Philharmonie, występy w salach filharmonicznych w Birmingham i Bernie, jak też interpretację partii Senty w Aalto-Musiktheater w Essen i Theater Bonn. Artystka zadebiutowała ponadto w Minden (Niemcy) jako Zyglinda w Walkirii Wagnera, pojawiła się w partii Obcej Księżniczki w Rusałce Dvořáka w Essen, debiutowała w partii Elzy w Lohengrinie Wagnera w sali koncertowej w Kiesiu (Łotwa), a w Casa da Música w Porto wykonała Wesendonck-Lieder oraz Liebestod z Tristana i Izoldy Wagnera. W sezonie 2017/2018 śpiewała m.in. partię Kundry w Mondparsifal Beta 9-23 podczas Berliner Festspiele, partię tytułową w Annie Kareninie Jenö Hubaya w Konzert Theater Bern. Wzięła też udział w wykonaniu Gurre-Lieder Schönberga w Casa da Música w Porto.
W obecnym sezonie debiutuje w Teather Hagen jako Izolda w Tristanie i Izoldzie, w Stadttheater Minden kreuje role: Zyglindy w Walkirii i Gudruny w Zmierzchu bogów. W Teatro Comunale di Bologna wystąpi jako Leonora w Fideliu Beethovena, a ponadto przygotowuje tytułową partię Salome R. Straussa oraz rolę Marii w operze Wozzeck Berga.

Thomas MOHR – absolwent Musikhochschule w Lubece, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem. Już jako student zdobywał pierwsze nagrody konkursów muzycznych, m.in. s’Hertogenbosch, VDMK w Berlinie oraz Walther Grüner International Lieder Competition w Londynie. Po okresie współpracy z teatrami operowymi w Bremie i Mannheimie dołączył do zespołu solistów Opery w Bonn, realizując najsłynniejsze partie barytonowe (Silvio w Pajacach Leoncavalla, Albert w Wetherze Masseneta, Hrabia Luna w Trubadurze Verdiego, Lescaut w Manon Lescaut Pucciniego oraz Gorgio Germond w Traviacie Verdiego). Ponadto odnosił sukcesy jako Eisenstein w Zemscie nietoperza J. Straussa, Piotr w Jasiu i Małgosi Humperdincka, Hrabia Almaviva w Wesela Figara i Papageno w Czarodziejskim flecie Mozarta.
Współpracował z tak znakomitymi dyrygentami, jak K. Nagano, N. Harnoncourt, G. Albrecht, L. Maazel, L. Slatkin, A. Pappano, B. Klee oraz Z. Mehta. Artysta wykonywał również repertuar oratoryjny, m.in. Carmina Burana Orffa, Niemieckie Requiem Brahmsa oraz War Requiem Brittena. Od 1997 Thomas Mohr nie jest związany na stałe z żadnym teatrem operowym.
Sezon 2005/2006 otworzył nowy etap działalności artysty, związany ze zmianą rodzaju głosu na tenor bohaterski i zaowocował debiutami – w Erfurcie w rolach Idomenea i Siegmunda w Pierścieniu Nibelunga oraz tytułowej w Parsifalu Wagnera, a także jako Max w Wolnym strzelcu Webera w Kolonii i St. Gallen oraz Oficer w operze Cardillac Hindemitha, zrealizowanej wraz z drezdeńską Semperoperą, wystąpił także w Złocie Renu Wagnera w Operze Lipskiej.
W jego repertuarze koncertowym znajdują się tak znane dzieła jak m.in. Lied von der Erde Mahlera z Gürzenich Orchester w Kolonii oraz IX Symfonia Beethovena z  Sir Rogerem Norringtonem w Tokio.
Od semestru zimowego 2002/2003 Mohr wykłada jako profesor śpiewu w Hochschule für Künste w Bremen.

Grzegorz SZOSTAK – absolwent Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina w klasie Aleksandra Teligi. Debiutował na scenie Teatru Wielkiego–Opery Narodowej w Warszawie rolą Szóstaka we Flisie Moniuszki. W latach 1993–2004 solista Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego. I solista Teatru Muzycznego w Lublinie (2003–2012). Od sezonu 2008/2009 solista Teatru Wielkiego w Łodzi.    Współpracuje z Teatrem Wielkim–Operą Narodową w Warszawie, Operą i Filharmonią Podlaską w Białymstoku, Operą Śląską w Bytomiu, Operą Krakowską w Krakowie, Filharmonią Narodową, Filharmonią Śląską, Filharmonią Sudecką oraz Filharmonią Dolnośląską.
Artysta brał udział w koncertach i przedstawieniach na terenie całej Europy, m.in. w Pałacu Festiwalowym w Cannes oraz w Montreux, śpiewał podczas koncertu dla Belgijskiej Rodziny Królewskiej, a także Księżnej i Księcia Luksemburga, występował również w Operze w Dubaju. 
W repertuarze Grzegorza Szostaka znajduje się ponad 70 partii solistycznych m.in.: Skołuba i Zbigniew w Strasznym Dworze Moniuszki, Don Basilio i Don Bartolo w Cyruliku sewilskim Rossiniego, Sarastro w Czarodziejskim flecie Mozarta, Lindorf, Coppelius, Dr Miracle, Dapertutto oraz Crespel w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha, Wodnik w Rusałce Dvořaka, Zaccaria w Nabucco Verdiego, Filip II, Wielki Inkwizytor w Don Carlosie Verdiego, Ramfis w Aidzie Verdiego, Książę Gremin w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, tytułowy Don Pasquale Donizettiego, Timur w Turandot Pucciniego, Tewje w Skrzypku na dachu Bocka.
Współpracował z takimi reżyserami, jak: W. Decker, H. Kupfer, D. Kaegi, H. Adler, A. Leistenschneider, Ch, Alden, G. Madia, W. Zawodziński, R. Skolmowski, A. Strzelecki, M. Treliński, T. Konina, J. Stuhr, K. Janda, M. Znaniecki, M.Weiss oraz z dyrygentami: A. Wit, J. Maksymiuk, T. Kozłowski, M. Dondajewski, E. Michnik, V. Kiradjiev, J. Volynski, G. Chmura, Ł. Borowicz, T. Tokarczyk, J.M. Florencio, R. Silva, C. Montanaro, P. Fournillier, G. Nowak.

 



Wersja do druku
Tworzenie stron - Fabryka Stron Internetowych Sp. z o.o. CMS - FSite

© Filharmonia Krakowska 2010

Przez dalsze aktywne korzystanie z naszego Serwisu (scrollowanie, zamknięcie komunikatu, kliknięcie na elementy na stronie poza komunikatem) bez zmian ustawień w zakresie prywatności, wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych przez Filharmonię Krakowską im. Karola Szymanowskiego do celów marketingowych, w szczególności na potrzeby wyświetlania reklam dopasowanych do Twoich zainteresowań i preferencji w serwisach Filharmonii Krakowskiej i w Internecie. Pamiętaj, że wyrażenie zgody jest dobrowolne, a wyrażoną zgodę możesz w każdej chwili cofnąć. dowiedz się więcej. Chcemy, aby korzystanie z naszego Serwisu było dla Ciebie komfortowe. W tym celu staramy się dopasować dostępne w Serwisie treści do Twoich zainteresowań i preferencji. Jest to możliwe dzięki przechowywaniu w Twojej przeglądarce plików cookies i im podobnych technologii. Informujemy, że poprzez dalsze korzystanie z tego Serwisu, bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki, wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookies i im podobnych technologii w Twoim urządzeniu końcowym oraz na korzystanie z informacji w nich zapisanych. Ustawienia w zakresie cookie możesz zawsze zmienić.Akceptuję