telefon:
506 625 430
czynna
7.01 – 10–14, 15–19, 8.01 - 11:30–15:30, 17–18, 9.01 - 9:30–13:30, 17–18
tel/fax:
od poniedziałku do piątku w godzinach 9 - 16, tel. 504 856 500, 12 619 87 22
e-mail:
KONCERT SYMFONICZNY
powiększ
wykonawcy:
Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
Charles Olivieri-Munroe – dyrygent
Łukasz Długosz – flet
Agata Kielar-Długosz – flet
Józef Baran - gość specjalny
repertuar:
Ludwig van Beethoven – IV Symfonia B-dur op. 60
Paweł Mykietyn – Koncert podwójny na dwa flety i orkiestrę
Daniel Schnyder – Koncert na orkiestrę kameralną
Łukasz DŁUGOSZ - uznany przez krytyków za jednego z najwybitniejszych flecistów swojej generacji. Jest absolwentem prestiżowych uczelni: Hochschule für Musik und Theater w Monachium, Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse w Paryżu oraz Yale University w New Haven. Jest zwycięzcą wielu konkursów międzynarodowych, m.in. w Paryżu, Monachium, Odense, czy Viggiano.
Łukasz Długosz koncertuje jako solista i kameralista w Europie, Azji i USA. Współpracuje z wieloma renomowanymi orkiestrami europejskimi. Występował m.in. w Carnegie Hall w Nowym Yorku, Musikverein Goldener Saal oraz Konzerthaus w Wiedniu, Konzerthaus w Berlinie, Filharmonii Monachijskiej Gasteig Carl-Orff-Saal, Herkulessaal w Monachium oraz Gewandhaus w Lipsku. Grał pod batutą takich mistrzów jak Zubin Mehta, James Levin, Krzysztof Penderecki, Jacek Kaspszyk, Agnieszka Duczmal, Helmuth Rilling, Jerzy Maksymiuk, Stanisław Skrowaczewski.
W styczniu 2010 zadebiutował z London Symphony Orchestra, z którą nagrał płytę z koncertem Michaela Colina. Oprócz wspomnianej płyty, artysta dokonał wielu innych nagrań, w tym radiowych i telewizyjnych oraz archiwalnych w kraju i za granicą. Nagrania te zyskały bardzo wysokie oceny krytyki polskiej i europejskiej.
Jego koncerty były wielokrotnie transmitowane przez najważniejsze stacje radiowe, takie jak BBC Radio 3, SWR, BR4, Deutschlandradio Kultur, Polskie Radio PR2, NDR, Radio France, czy RMF Classic.
Łukasz Długosz jest jurorem międzynarodowych konkursów fletowych. Prowadzi kursy mistrzowskie w Europie i Azji. Za wybitne osiągnięcia otrzymał szereg prestiżowych nagród i odznaczeń, m.in: Gloria Artis, Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Gasteig--Musikpreis, Zeit-Preis, Deutsche Stiftung Musikleben.
Agata KIELAR-DŁUGOSZ - absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie, Hochschule für Musik w Weimarze, Hochschule für Musik und Theater w Monachium oraz Yale University w New Haven (USA). Doskonaliła swoje umiejętności na wielu mistrzowskich kursach fletowych, m.in. u Petera-Lukasa Grafa, Jamesa Galwaya, Jeanne Baxtresser, Jeana Claude'a Gérarda, Jacquesa Zoona, Petera Lloyda, Ransoma Wilsona. Jest laureatką wielu prestiżowych konkursów międzynarodowych, m.in. Leonardo de Lorenzo w Viggiano (Włochy), Friedrich Kuhlau w Uelzen (Niemcy) oraz w Padwie (Włochy), Ovadzie (Włochy) i Timisoarze (Rumunia). Była pierwszą flecistką Bayerisches Symphonieorchester München. Współpracuje z Münchener Kammerorchester i Bach Collegium München. Grała pod batutą takich dyrygentów jak Sir Colin Davis, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Mariss Jansons, Helmuth Rilling i Christoph Poppen.
Jako solistka i kameralistka koncertuje w Europie oraz USA. Wielokrotnie prawykonywała utwory jej dedykowane przez polskich i zagranicznych kompozytorów. Prowadzi kursy mistrzowskie w Polsce, Niemczech oraz USA. Od roku 2007 wykłada w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie fletu prof. Zbigniewa Kamionki. Od 2006 jest członkiem fundacji Yehudi Menuhina.
Za wybitne osiągnięcia artystyczne otrzymała wiele nagród i stypendiów, m.in. Deutscher Akademischer Austauschdienst, Komisji Fulbrighta, Katholischer Akademischer Ausländer-Dienst, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, All Flutes Plus, Jeunesses Musicales, Top Wind oraz Stiftung für Musik Zürich.
W 2013 roku uzyskała stopień naukowy doktora nadany przez Akademię Muzyczną w Krakowie.
Józef BARAN - autor ponad trzydziestu książek (tomików wierszy, wierszy wybranych i dzienników). Laureat prestiżowych nagród m.in. Nagrody Fundacji Kościelskich w Genewie (1980), wyróżnienia amerykańskiego PEN West za tom polsko-angielski (2001) czy dorocznej nagrody Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa ( 2004). Jego ostatni zbiór „Szczęście w czapce niewidce” znalazł się w 2016 wśród książek nominowanych do Nagrody Poetyckiej „Orfeusz” . Tłumaczony na ponad 20 języków, obecny w wielu antologiach krajowych i zagranicznych. Występował ze spotkaniami autorskimi poza krajem m.in. w Londynie, Dreźnie, Sztokholmie, Nowym Jorku, Brasilii czy Sydney. Wiersze Józefa Barana były wielokrotnie wykorzystywane w testach maturalnych i w podręcznikach szkolnych. Do kilkudziesięciu z nich powstała muzyka i były wykonywane przez zespoły muzyczne i solistów. W 2015 otrzymał srebrny krzyż Gloria Artis.
Mówi o sobie „Wiersze adresuję zarówno do wybrednych znawców sztuki poetyckiej, jak i do tzw. zwykłego czytelnika. Nie pochwalam tych, którzy zamykają się w wieży hermetycznej poezji akademickiej, gdyż uważam to za początek końca żywej poezji”.
IV Symfonia Ludwiga Beethovena pochodzi z 1806 roku, a więc z okresu twórczej dojrzałości kompozytora. Niestety, artysta zmagał się już wtedy z szybko postępującą chorobą, której pokonać nie mógł nawet czarodziejski flet... Utrata słuchu nie zabiła tego, co działo się w umyśle i wyobraźni kompozytora, ale na cztery lata przed postawieniem pierwszej nuty IV Symfonii Beethoven pisał: „Jakże czułem się upokorzony, jeżeli ktoś stojący obok mnie dosłyszał z oddali dźwięk fletu, a ja nie słyszałem nic”.
Magiczne właściwości fletu opisywali twórcy mitologii, baśniopisarze i libreciści. Legendarny flecista z Hameln został bohaterem, gdy swą grą uwolnił mieszczan od straszliwej plagi szczurów, a czarodziejski flet z opery Mozarta okazał się skarbem zdolnym przywrócić światu harmonię. Kompozytorzy różnych epok i narodowości chętnie sięgali po ten instrument. W 2016 roku Koncert na dwa flety i orkiestrę skomponował także Paweł Mykietyn, który w swoim utworze zastosował specjalną technikę „przyśpieszania” i „spowalniania” czasu.
Koncert na orkiestrę kameralną Daniela Schnydera powstał u progu nowego millenium, w 2000 roku. W pierwszej części, zatytułowanej Politrop, Schnyder odwołuje się do głównego bohatera Odysei Homera. Sprytny jak Odyseusz, znajduje sposoby na zestawienia rozmaitych fraz, egzotycznych rytmów i solowych popisów instrumentów. Kontrastująca część druga jest powrotem do tradycji muzyki europejskiej, a ostatnia – żwawą, pełną trytonów polką.
Dorota Staszkiewicz
Wersja do druku
© Filharmonia Krakowska 2010