KONCERT W REGIONIE

Każdy początkujący artysta z niecierpliwością czeka na chwilę, w której jego kariera zawodowa nabierze tempa. Objęcie stanowiska wicekapelmistrza na dworze węgierskich arystokratów Esterházych w Eisenstadt okazało się punktem zwrotnym w drodze do sławy, którą miał osiągnąć J. Haydn. Zamówiona przez księcia Esterházego Missa Cellensis z 1766 roku przeznaczona była dla kościoła Mariazell w Styrii, jednego z najsłynniejszych ośrodków kultu maryjnego w Europie Środkowej. Oryginalny tytuł mszy Missa Cellensis („Msza z Zell”),  który pojawia się na jedynym zachowanym fragmencie partytury Haydna, odnalezionym w 1970 roku w Budapeszcie, przypisuje jej powstanie kultowi pielgrzymek do Mariazell. Aż do tego odkrycia dzieło to było jednak znane jako Missa Sanctae Caeciliae, a alternatywny tytuł funkcjonował od XIX wieku. Być może odnosił się on do tradycji wykonania mszy przez wiedeńską wspólnotę muzyków – kongregację św. Cecylii, jednak według obecnego stanu wiedzy informacja o związkach mszy Haydna z postacią świętej pozostaje jedynie w kręgu spekulacji. Oparta na późnobarokowej tradycji Missa Cellensis bywa często nazywana „mszą kantatową” i stanowi znakomity przykład wykorzystania techniki polifonicznej. Rękopis dzieła spłonął w pożarze, ale w 1773 roku kompozytor postanowił odtworzyć dzieło z pamięci, wprowadzając przy tym pewne zmiany.  

 

Dorota Staszkiewicz