Polish
English
KALENDARZ
zwiń hide calendar
pokaż cały miesiąc
KASA BILETOWA

telefon:

506 625 430

czynna


7.01 – 10–14, 15–19, 8.01 - 11:30–15:30, 17–18, 9.01 - 9:30–13:30, 17–18

 REZERWACJA

tel/fax:

od poniedziałku do piątku w godzinach 9 - 16, tel. 504 856 500, 12 619 87 22

e-mail:

KALENDARIUM

KONCERT SYMFONICZNY

2018-02-09, Piątek
19:30

miejsce: Sala Filharmonii

cena biletów:
45 zł
35 zł
30 zł
Zarezerwuj bilet
fot. P. Pulchny
powiększ

wykonawcy:

120. rocznica urodzin George'a Gershwina

Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
Jean-Luc Tingaud - dyrygent
Barbara Borowicz - klarnet
 



repertuar:

George Gershwin – Uwertura kubańska 
Witold Lutosławski – Preludia taneczne
Tadeusz Paciorkiewicz -Divertimento na klarnet i orkiestrę smyczkową
Maurice Ravel - Valses nobles et sentimentales
George Gershwin - Catfish Row suita z opery Porgy & Bess

Koncert poprzedzi prelekcja dra Piotra Lityńskiego z serii "Przed koncertem o koncercie". Wykład odbędzie się w Sali Złotej o godz. 18.30, wstęp na podstawie biletu na koncert.

Gościem specjalnym spotkania będzie dyrygent Jean-Luc Tingaud.
 

Barbara BOROWICZ ukończyła z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie klarnetu prof. Andrzeja Godka. Swoją edukację muzyczną kontynuowała w Accademia Nazionale di Santa Cecilia w Rzymie w klasie solowej Alessandro Carbonare oraz w Universität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu w klasie kameralistyki. W 2017 roku uzyskała stopień doktora sztuki w Akademii Muzycznej w Krakowie. Barbara Borowicz doskonali interpretacje utworów Karlheinza Stockhausena u najlepszej odtwórczyni dzieł kompozytora – klarnecistki Suzanne Stephens. Jako solistka zadebiutowała z orkiestrą Filharmonii Opolskiej i obecnie regularnie koncertuje w Europie, Ameryce Północnej, Australii, Afryce i Azji w prestiżowych salach koncertowych jak m.in.: Sydney Opera House, Royal Concertgebouw. Jest laureatką wielu nagród na konkursach muzycznych w Polsce, Niemczech, Luksemburgu, Grecji, Słowenii, Włoszech, Serbii, Litwie i Ukrainie. Szczególne miejsce w jej repertuarze zajmuje muzyka polska, którą promuje w kraju i zagranicą, dokonując także licznych prawykonań utworów kompozytorów polskich. W 2016 roku została wydana przez DUX Recording Producers jej pierwsza płyta CD Double Clarinet Concertos z utworami na 2 klarnety i orkiestrę, nagrana wspólnie z prof. Andrzejem Godkiem. W 2014 roku rozpoczęła pracę jako wykładowca klarnetu w Akademii Muzycznej w Krakowie. Jest wielokrotną stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Ministra Nauki, ponadto otrzymała m.in.: Stypendium Młoda Polska, Nagrodę Województwa Małopolskiego Ars Quaerendi za wybitne działania na rzecz rozwoju i promocji kultury i inne.
 

Jean-Luc TINGAUD – francuski pianista i dyrygent. Po ukończeniu Konserwatorium Paryskiego został asystentem Marca Minkowskiego i Manuela Rosenthala (ucznia Ravela), który przekazał początkującemu dyrygentowi zamiłowanie do muzyki francuskiej.
Jean-Luc Tingaud szczególnym zamiłowaniem darzy operę. Dyrygował na Wexford Opera Festival (Pénélope G. Faurégo, Sapho J. Masseneta, Manon Lescaut D. Aubera, Le roi malgré lui E. Chabriera, Herculanum F. Davida), w Opera Zuid (Ciboulette Reynaldo Hahna), Opéra National de Lyon (L’île de Tulipatan J. Offenbacha), w paryskim Théâtre Mogador (Wesele Figara W.A. Mozarta). W latach 2002–2007 był asystentem dyrygenta w Opéra Comique w Paryżu. W Théâtre d’Herblay tamże poprowadził wykonania Mireille i Fausta Ch. Gounoda, Napoju miłosnego G. Donizettiego, Cyganerii G. Pucciniego, Così fan tutte Mozarta, Carmen G. Bizeta. Występował też w Teatro Nacional de São Carlos w Lizbonie, Palm Beach Opera w Stanach Zjednoczonych, Opéra de Lille, Opéra de Paris, Národní Divadlo w Pradze, a także podczas Festival della Valle d’Itria w Martina Franca, Rossini-Festival w Wildbadzie czy Macerata Opera Festival.
Artysta dokonał nagrań operowych dla firm fonograficznych: Fonè, Dynamic, Harmonia Mundi, Sisyphe/Abeille Musique, Naxos. W 2004 roku miał miejsce jego debiut z English Chamber Orchestra oraz z tak wybitnymi wirtuozami jak Joshua Bell oraz Steven Isserlis. Współpracował także z takimi zespołami, jak: Ulster Orchestra, Orchestra of Opera North, Orchestra Filarmonica Arturo Toscanini, orkiestra Teatro Carlo Felice w Genui, orkiestra Teatro Massimo w Palermo, orkiestry Filharmonii Narodowej w Warszawie i Filharmonii Krakowskiej, Orchestre National des Pays de la Loire, Orchestre National de Lyon, Orchestre Symphonique de Mulhouse, Orchestre National de Lorraine, Orchestre de Picardie, Orchestre de Bretagne.
W 2014 roku dyrygent zadebiutował na scenie English National Opera (Poławiacze pereł Bizeta). Ponadto poprowadził koncertowe wykonanie Cyganerii Pucciniego w paryskiej Salle Pleyel, następnie wystąpił w Arena di Verona (Romeo i Julia Gounoda), a także w Teatro Real w Madrycie (Córka pułku Donizettiego). W 2017 dyrygował Carmen Bizeta podczas The Grange Festival (Hampshire). W październiku 2015 wystąpił w Filharmonii Krakowskiej, w listopadzie 2016 – z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej – w NOSPR w Katowicach.


 

Muzyka i taniec od wieków trwają w stabilnym związku. Razem mogą wyrażać ludzkie emocje na tyle sposobów, ile istnieje odcieni namiętności. Pomiędzy gorącymi rytmami Uwertury kubańskiej a delikatnymi harmoniami Valses nobles et sentimentales odnajdziemy całe spektrum rozmaitych uczuć...

Gershwin był mistrzem przekładania emocji na ruch. Jego rozedrgana, pulsująca rytmem muzyka od lat uwodzi publiczność, łącząc różne style i gatunki. Suitę instrumentalną Porgy and Bess amerykański kompozytor ukończył w 1936 roku, opierając ją na muzyce opery pod tym samym tytułem. W opracowaniu Gershwina historia miłości kalekiego żebraka Porgy’ego do pięknej, ale lekkomyślnej Bess, zyskała nieśmiertelność – podobnie jak ognista rumba, która powstała z fascynacji artysty folklorem Hawany. Premiera Uwertury kubańskiej Gershwina odbyła się w 1932 roku, w Nowym Jorku.

Żywiołowe tańce wzbudzają silne emocje, lecz prawdziwa pasja nie musi objawiać się gwałtownie. Złożoną z subtelnych walców suitę Valses nobles et sentimentales Ravel utkał z nostalgicznych wspomnień epoki Schuberta. Wersję na fortepian kompozytor opublikował w 1911 roku, rok później narodziła się ich orkiestrowa postać. Więcej niż jeden wariant posiadają także inspirowane folklorem i twórczością Béli Bartóka Preludia taneczne Witolda Lutosławskiego z 1955 roku oraz Divertimento na klarnet i orkiestrę smyczkową Tadeusza Paciorkiewicza – z popisową partią instrumentu solowego (1968).

Dorota Staszkiewicz



Wersja do druku
Tworzenie stron - Fabryka Stron Internetowych Sp. z o.o. CMS - FSite

© Filharmonia Krakowska 2010

Przez dalsze aktywne korzystanie z naszego Serwisu (scrollowanie, zamknięcie komunikatu, kliknięcie na elementy na stronie poza komunikatem) bez zmian ustawień w zakresie prywatności, wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych przez Filharmonię Krakowską im. Karola Szymanowskiego do celów marketingowych, w szczególności na potrzeby wyświetlania reklam dopasowanych do Twoich zainteresowań i preferencji w serwisach Filharmonii Krakowskiej i w Internecie. Pamiętaj, że wyrażenie zgody jest dobrowolne, a wyrażoną zgodę możesz w każdej chwili cofnąć. dowiedz się więcej. Chcemy, aby korzystanie z naszego Serwisu było dla Ciebie komfortowe. W tym celu staramy się dopasować dostępne w Serwisie treści do Twoich zainteresowań i preferencji. Jest to możliwe dzięki przechowywaniu w Twojej przeglądarce plików cookies i im podobnych technologii. Informujemy, że poprzez dalsze korzystanie z tego Serwisu, bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki, wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookies i im podobnych technologii w Twoim urządzeniu końcowym oraz na korzystanie z informacji w nich zapisanych. Ustawienia w zakresie cookie możesz zawsze zmienić.Akceptuję