Polish
English
KALENDARZ
zwiń hide calendar
pokaż cały miesiąc
KASA BILETOWA

telefon:

506 625 430

czynna


7.01 – 10–14, 15–19, 8.01 - 11:30–15:30, 17–18, 9.01 - 9:30–13:30, 17–18

 REZERWACJA

tel/fax:

od poniedziałku do piątku w godzinach 9 - 16, tel. 504 856 500, 12 619 87 22

e-mail:

KALENDARIUM

KONCERT ORATORYJNY

2017-10-27, Piątek
19:30

miejsce: Sala Filharmonii

cena biletów:
60 zł
45 zł
30 zł
Zarezerwuj bilet
fot. K. Kalinowski
powiększ

wykonawcy:

Koncert z okazji Święta Narodowego Austrii

Orkiestra i Chór Filharmonii Krakowskiej
Piotr Sułkowski –  dyrygent
Justyna Samborska – sopran
Karolina Sikora – alt
Hubert Stolarski – tenor
Rafał Pawnuk – bas
Teresa Majka-Pacanek – chórmistrz


 



repertuar:

Joseph Haydn – Symfonia nr 103 Es-dur Drumroll Hob. I :103
Wolfgang Amadeus Mozart – Requiem d-moll KV 626


Koncert poprzedzi prelekcja z serii "Przed koncertem o koncercie". Wykład odbędzie się w Sali Złotej o godz. 18.30. Wstęp na wykład na podstawie biletu na koncert. Prelekcję wygłosi dr Piotr Lityński, słuchacz Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (Wydział Biologii) oraz doktor biologii na Uniwersytecie w Bazylei, aktywny animator kultury polskiej w Szwajcarii.
 

W czasach Wolfganga Amadeusa Mozarta msze żałobne wykonywano publicznie wyłącznie zgodnie z ich sakralnym przeznaczeniem. Requiem nie mogło zabrzmieć jak dziś, w sali filharmonii – muzyka funeralna towarzyszyła ludziom jedynie w ich ostatniej drodze lub w czasie odprawianych w kościołach nabożeństw w intencji zmarłych. Okazją do powstania najsłynniejszego dzieła żałobnego wszechczasów, czyli Requiem d-moll KV 626 (1793), stała się śmierć dwudziestoletniej Anny – żony hrabiego von Walsegg-Stuppach, który anonimowo zamówił dzieło u Mozarta, chcąc wykonać je jako własne w kaplicy w swojej posiadłości pod Wiedniem.

Chociaż Mozart pisał Requiem z myślą o młodej hrabinie, okazało się, że tworzył je dla siebie – jak wiadomo, zmarł w trakcie pracy. Fragmenty nieukończonego dzieła zostały prawdopodobnie wykonane po raz pierwszy podczas mszy poświęconej pamięci Mozarta, na kilka dni przed planowanym terminem zaprezentowania ich światu przez hrabiego Walsegga. Przyczyna śmierci prawdziwego autora pozostaje do dziś tajemnicą, a Requiem – jedno z najwybitniejszych dzieł Mozarta – wzbudza do dziś tyle podziwu, ile kontrowersji. Do wzrostu jego popularności niewątpliwie przyczynił się film Miloša Formana z 1984 roku, utrwalający mit tajemniczych okoliczności powstania utworu. Chociaż pogłoski o otruciu wycieńczonego pracą nad Requiem kompozytora przez jego rywala, Antonio Salieriego, nie znalazły potwierdzenia, prawdopodobny wydaje się dramatyczny wyścig z czasem, który Mozart niestety przegrał. Przed gwałtowną śmiercią zdążył napisać zaledwie Introitus, część Kyrie i naszkicować kilka kolejnych fragmentów, od Dies irae po dwa odcinki Offertorium. Dzieło, za namową żony Mozarta, Konstancji, dokończył prawdopodobnie jeden z jego uczniów, Franz Xaver Süsmayr, jednak ponieważ nie zasłużył się on w historii muzyki wartościowymi kompozycjami, niektórzy badacze poddają w wątpliwość jego współautorstwo lub rozważają przypuszczenie, iż posiłkował się autentycznymi szkicami Mozarta w większym stopniu, niż nam o tym wiadomo. Requiem – najbardziej „operowe” arcydzieło muzyki sakralnej – bywa także analizowane pod kątem wpływów wolnomularskich, o których obecności mają świadczyć m.in. obsada instrumentalna wykorzystująca typowe dla muzyki masońskiej rożki basetowe oraz tajemnica, otaczająca okoliczności powstania utworu i nagłego zgonu kompozytora.

W XVIII wieku, przy ówczesnym stanie medycyny, przedwczesna śmierć była zjawiskiem powszechnym. Nie dyskutowano z wyrokami boskimi i lękano się groźby mąk piekielnych. Zgodnie z kanonem myślenia obowiązującym w czasach mu współczesnych, Mozart w sekwencji Dies irae przedstawił przerażającą wizję Sądu Ostatecznego, a tymczasem sam pisał do ojca, że śmierć to „najlepsza przyjaciółka, która potrafi uspokoić i pocieszyć”. Wyprzedzając nawet w tej kwestii swoją epokę, z nadzieją myślał o wieczności, traktując ostatnią drogę jako klucz do prawdziwego szczęścia. Być może dlatego w opisywanym przez Schönberga niebie „obowiązującą muzyką jest Bach, ale kiedy aniołowie są sami, grają sobie Mozarta”.

Dorota Staszkiewicz


 

Piotr SUŁKOWSKI – dyrektor naczelny i artystyczny Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii w Olsztynie. Posiada ogromne doświadczenie operowe, zdobyte w czasie wieloletniej pracy dyrygenta, a potem dyrektora artystycznego w Operze Krakowskiej oraz w Wildwood Festival Opera Orchestra AR (USA), którego był dyrektorem muzycznym. Przygotował wiele premier operowych, w tym kilka prawykonań. Między innymi w 2007 roku, podczas Festiwalu Muzyki Polskiej, w ramach obchodów Roku Szymanowskiego we współpracy z PWM dokonał światowego prawykonania nieznanej operetki K. Szymanowskiego Loteria na mężów czyli narzeczony nr 69. Zrealizowany przez P. Sułkowskiego w 2004 w Krakowie Gwałt na Lukrecji Brittena został uznany na Bydgoskim Festiwalu Operowym za najlepszy spektakl roku. Współtwórca Krakowskiej Opery Kameralnej, z którą zrealizował kilka produkcji. W latach 2008-09 pracował jako zastępca dyrektora Chóru Polskiego Radia w Krakowie, był kierownikiem muzycznym Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej (2009-2011), a także pierwszym gościnnym dyrygentem Signature Symphony Orchestra (2008-2014) w Tulsa (USA).
Współpracuje z wieloma orkiestrami, a także zajmuje się pracą dydaktyczną na Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, gdzie prowadzi klasę dyrygentury. Od 1993 do 2016 roku dyrygent orkiestry POSM im. F. Chopina w Krakowie, z którą we Francji realizował programy edukacyjne dla francuskiej młodzieży. Pomysłodawca i dyrektor artystyczny Festiwalu Barbakan, odbywającego się w okresie letnim w Krakowie. W 2008 roku, w ramach Festiwalu Rozstaje poprowadził jubileuszowy koncert na Rynku Głównym w Krakowie z G. Zamfirem. W 2010 r. koncertem w kościele św. Piotra i Pawła w Krakowie zainaugurował działalność Fundacji Panteon Narodowy. Zrealizował nagranie z muzyką B. Chajdeckiego do serialu historycznego Czas honoru.
W 2010 roku, w Pampelunie (Hiszpania), na zaproszenie Coro Premier Ensamble De La AGAO, przygotował premierę Carmen Bizeta wraz z Orquesta Sinfónica de Navarra. W 2010 wraz z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej zrealizował międzynarodowy projekt operowy Fidelio - ofiarom holokaustu, a przedstawione w kilku miastach w Polsce spektakle uzyskały bardzo dobre recenzje m.in. w prestiżowym, angielskim czasopismie Opera. W 2011 roku z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej odbył podróż koncertową do Hiszpanii, gdzie w Bilbao i w Pampelunie pod jego kierownictwem przygotowano spektakle opery Tosca Pucciniego. Rok później z tą samą orkiestrą oraz solistą E. Kunzem zainaugurował w Filharmonii Narodowej w Warszawie cykl Wielkie koncerty fortepianowe. W 2011 uzyskał tytuł doktora, w 2015 doktora habilitowanego sztuki muzycznej, a w 2017 profesora nadzwyczajnego. W 2016 roku poprowadził koncerty ze zwycięzcami Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. H. Wieniawskiego w Olsztynie, Łodzi, Warszawie oraz podczas Międzynarodowego Festiwalu Skrzypcowego w St. Petersburgu wraz z M. Vengerovem. Podejmuje wiele działań propagujących twórczość Feliksa Nowowiejskiego. W ramach obchodu Roku Nowowiejskiego 2016 wykonał z Orkiestrą Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej, Górecki Chamber Choir (W. Siedlik – przygotowanie) koncerty z oratorium Quo Vadis w Krakowie, Barczewie oraz w Warszawie. W Filharmonii Narodowej w w/w projekcie wystąpili wybitni soliści: Aleksandra Kurzak, Artur Ruciński oraz Rafał Siwek, z którymi dokonano nagrania fonograficznego.
Od 2012 do 2016 roku członek Rady Programowej Radia Olsztyn. Otrzymał wraz z orkiestrą Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii Statuetkę św. Jakuba w dziedzinie „Kultura” za rok 2012 za widowisko taneczno-muzyczne Dziadek do orzechów Czajkowskiego. W 2013 roku Warmińsko-Mazurski Klub Biznesu, za działalność artystyczną i popularyzowanie muzyki klasycznej wśród mieszkańców regionu Warmii i Mazur, przyznał mu tytuł i statuetkę Osobowość Warmii i Mazur w kategorii „Kultura”. Od 2014 wiceprzewodniczący Zarządu Zrzeszenia Filharmonii Polskich. W 2014 roku prowadzona przez Piotra Sułkowskiego Filharmonia Warmińsko-Mazurska otrzymała statuetkę Laur „Najlepszym z Najlepszych” za sukcesy i osiągnięcia na skalę ogólnopolską i międzynarodową za promocję Warmii i Mazur w 2013 roku. Uhonorowany Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2014), statuetką Pegaza za „twórcze osiągnięcia w dziedzinie kultury Warmii i Mazur” (2015), a także Srebrnym Krzyżem Zasługi (2016).

Justyna SAMBORSKA – w 2010 ukończyła Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie, swoje umiejętności doskonaliła na kursach prowadzonych przez Annę Marię Ferrante, Christę Ludwig, Teresę Żylis-Gara, Francisco Araizę, Izabelę Kłosińską, Ingrid Klemling-Domanski, Petrę Lang, Bo Skovhusa, Helmuta Deutscha. Obecnie współpracuje z Ellą Susmanek i Aleksandrą Chacińską.
Jest laureatką m.in. konkursu im. K. Jamroz w Kielcach (III nagroda, 2005), Konkursu Wykonawstwa Polskiej Pieśni Artystycznej im. E. Kossowskiego w Warszawie (Nagroda Specjalna Programu 2 PR, 2007), Festiwalu Wokalnego Belcanto w Nałęczowie (Złoty Słowik, 2008), konkursu Złote Głosy Mazowsza w Warszawie (II nagroda oraz Nagroda Specjalna za szczególne predyspozycje estradowe 2009), Gian Battista Viotti International Music Competition w Vercelli (Nagroda Specjalna „Teatro d’Opera” oraz stypendium „Luciano Pavarotti Giovani”, 2012), Konkursu Wokalistyki Operowej im. A. Didura, organizowanego przez Operę Śląską w Bytomiu (I miejsce i Grand Prix, 2012), konkursu Kammeroper Schloss Rheinsberg (2013).
Wzięła udział w 5 Classic Night 2009 Nuit Blanche w Zurychu oraz Międzynarodowym Festiwalu Muzyki w Brześciu nad Bugiem. W Teatrze Wielkim–Operze Narodowej w Warszawie występowała w roli tytułowej w studenckim wystawieniu Halki Moniuszki (2010) oraz jako Barbarina w Weselu Figara Mozarta (2010–2012). Odbyła tournée po Niemczech z Klassische Philharmonie Bonn z serią koncertów Wiener Klassik (2013). W sezonie 2014/2015 i 2015/2016 była członkiem Studia Operowego w Kolonii, gdzie śpiewała m.in. partie I Damy (Czarodziejski flet Mozarta), Brygidy (Jolanta Czajkowskiego), Narratora (Gwałt na Lukrecji Brittena). Kreowała rolę Mimi w Cyganerii Pucciniego w Kolonii i w Bonn (2017).
Występowała pod batutą wybitnych dyrygentów, takich jak Heribert Beissel, Roland Böer, Justus Frantz, Friedrich Haider, Will Humburg, Rafał Janiak, Alexander Humala, Dmitrij Kitajenko, Tadeusz Kozłowski, Bernard Le Monnier, Marco Medved, Rainer Mühlbach, Michael Nündel, Mieczysław Nowakowski, Marc Piollet, Jerzy Salwarowski, Andreas Schüller, Leo Siberski, Monika Wolińska, Tadeusz Wojciechowski, Lothar Zagrosek, Jan Miłosz Zarzycki. Jej repertuar obejmuje dzieła operetkowe i operowe, a także pieśni sakralne i muzykę współczesną.

Karolina SIKORA – ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. S. Moniuszki w Gdańsku w klasie śpiewu Ryszarda Minkiewicza oraz (także z wyróżnieniem) Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu w klasie Renaty Behle. Była stypendystką MKiND (2004/2005) oraz Deutscher Akademischer Austauschdienst (2007/2008). Brała udział w mistrzowskich kursach wokalnych, prowadzonych przez Rolanda Panerai, Paula Esswooda, Larisę Gergijewą, Ingrid Kremling, Angelę Denoke, Gerharda Kahrego, Margreet Honig, Richarda Crossa.
Jest laureatką międzynarodowych konkursów wokalnych: im. L. Różyckiego w Gliwicach (I nagroda, 2001), Młodych Śpiewaków Operowych im. N. Rimskiego-Korsakowa w Sankt Petersburgu (III nagroda i 3 wyróżnienia, 2004), im. E. Meyer w Hamburgu (I nagroda, 2008), Konkursu Operetkowego im. R. Stolza w Hamburgu (II nagroda, 2008). W 2006 roku została przyjęta do Studia Operowego przy Teatrze Maryjskim.
Na scenie operowej debiutowała w 2009 w Lüneburgu w operze Jaś i Małgosia Humperdincka, grała następnie w Theater im Forum w Hamburgu partię rolę Matki Marii w Dialogach karmelitanek Poulenca i wzięła udział w produkcji scenicznej Pasji wg św. Jana J.S. Bacha w reżyserii Roberta Wilsona w koprodukcji z operą w Kilonii. Od września 2009 roku związana jest z Operą Bałtycką. Występowała w dziełach R. Straussa (Kompozytor w Ariadnie na Naxos), Mozarta (III Dama w Czarodziejskim flecie, Dorabella w Così fan tutte), Czajkowskiego (Olga w Eugeniuszu Onieginie), Verdiego (Emilia w Otellu, Flora Bervoix w Traviacie, Fenena w Nabucco), Bizeta (Mercedes w Carmen), Pendereckiego (Matka Ubu w Ubu Rex, Rosa Sacchi w Czarnej masce), Moniuszki (Jadwiga w Strasznym dworze), Mascagniego (Santuzza w Rycerskości wieśniaczej). Na scenie Teatru Wielkiego–Opery Narodowej w Warszawie śpiewała w 2015 w Eugeniuszu Onieginie, a w 2016 w Rigoletcie Verdiego (Maddalena) i w głośnej inscenizacji Czarodziejskiego fletu. W Operze na Zamku w Szczecinie gra rolę Miss Jessel w The Turn of the Screw Brittena. W sezonie 2017/2018 występuje m.in. w Teatrze Bolszoj w Moskwie oraz Opéra-Comique w Paryżu, a wraz z zespołem solistów Komische Oper Berlin w spektaklach w reżyserii Barriego Kosky’ego podczas tournée w Japonii.
Współpracowała z tak znakomitymi dyrygentami jak Christoph Eschenbach, Andrés Orozco-Estrada, Thomas Hengelbrock, Tadeusz Kozłowski, Lothar Koenigs, Friedrich Haider, Wojciech Michniewski, Krzysztof Penderecki, Jerzy Maksymiuk, Andriy Yurkevych, Carlo Montanaro.
W repertuarze oratoryjno-kantatowym oraz kameralnym występowała m.in. w ramach Rheingau Musik Festival, Sun Moon Lake Festival, Händel-Festspiele w Halle, Mikkeli Music Festival, Bodenseefestival w Konstancji, festiwalu Emanacje w Krakowie, Festiwalu Muzyki Polskiej we Lwowie. Wielokrotnie uczestniczyła w koncertach prowadzonych przez Krzysztofa Pendereckiego w kraju i za granicą, śpiewając w utworach kompozytora: CredoSiedem bram Jerozolimy, Dies illa.

Hubert STOLARSKI – jest absolwentem Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie śpiewu Ryszarda Karczykowskiego. W tym czasie został zaproszony do gościnnej współpracy z Teatrem Wielkim w Poznaniu.
Po ukończeniu studiów związany był z Teatrem Muzycznym w Poznaniu, gdzie śpiewał kilka pierwszoplanowych partii operetkowych, m.in. Alfreda w Zemście nietoperza J. Straussa, tytułową w Orfeuszu w piekle Offenbacha, Kamila de Rosillon w Wesołej wdówce Lehára. Od sezonu 2014/2015 jest solistą Opery na Zamku w Szczecinie, gdzie występował jako Nemorino w Napoju miłosnym Donizettiego (2015), Tassilo w operetce Hrabina Marica Kálmána (2014), Alfred w Traviacie Verdiego (2016) oraz Peter Quint z The Turn of the Screw Brittena (2016).Współpracuje z wieloma filharmoniami w Polsce, wykonując zarówno repertuar operowy, jak i muzykę sakralną, m.in. Missa in Angustiis (Nelson-Messe) Haydna (Letni Festiwal im. J. Waldorffa w Radziejowicach, 2011), Carmina Burana Orffa (Filharmonia Narodowa w Warszawie, NOSPR w Katowicach, 2015). Brał udział w prapremierowym nagraniu opery Zamek na Czorsztynie Karola Kurpińskiego dla wydawnictwa DUX wraz z orkiestrą Sinfonia Iuventus.
Hubert Stolarski występował pod batutą takich dyrygentów jak: Tadeusz Kozłowski, José Maria Florêncio, Tadeusz Wojciechowski, Mieczysław Nowakowski, Marc Minkowski, Łukasz Borowicz, Marek Moś, Warcisław Kunc, Adam Klocek, Jacek Rogala, Adam Banaszak, Marcin Sompoliński, Aurelio Canonici.

Rafał PAWNUK – urodził się 1984 w Szczecinie. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Bydgoszczy w klasie śpiewu Leszka Skrli oraz Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie Marka Rzepki. Jest laureatem m.in. I nagrody Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. I. Godina Iuventus Canti (Vráble 2011).
W 2012 występował w Národní Divadlo w Brnie w operach Verdiego (Banco w Makbecie, Il Re w Aidzie, Markiz d’Orbigny (Traviata) i Dvořáka (Wodnik w Rusałce). Jako solista gościnny współpracował z Operą Krakowską, Operą Nova w Bydgoszczy i Operą na Zamku w Szczecinie. Należał do Opera Studio w Monachium (2012-2014). We wrześniu 2013 dołączył do The European Opera Centre i wystąpił jako Cesare Angelotti w Tosce Pucciniego wraz z Royal Liverpool Philharmonic Orchestra pod batutą Wasilija Petrenki, u boku Bryna Terfela, wziął również udział w festiwalu Anima Mundi w Pizie, gdzie wykonał partię solową w mszy Koronacyjnej Mozarta z NDR Radiophilharmonie Hannover pod batutą Christophera Hogwooda. W 2014 debiutował na deskach Teatru Wielkiego–Opery Narodowej w Warszawie jako Solanio w polskiej premierze Kupca weneckiego Andrzeja Czajkowskiego. Zaprezentował się w roli Maga w Rinaldo Händla w Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu (2015), Kapłana Baala w Nabucco Verdiego w Oberammergau (2015, 2016), Angelottiego w Tosce w Welsh National Opera (2015), Wagnera w Fauście Gounoda w Théâtre du Capitole de Toulouse (2016).
Rafał Pawnuk występował pod batutą dyrygentów, takich jak m.in.: Marco Armiliato, Manlio Benzi, Paolo Carignani, Paul Esswood, Claus Peter Flor, Lothar Koenigs, Zubin Mehta, Kent Nagano, Massimo Zanetti.
Płyta DVD ze spektaklu Moc przeznaczenia Verdiego, zarejestrowanego w Bayerische Staatsoper w Monachium z jego udziałem została nominowana do Gramophone Classical Music Awards 2017 w kategorii „Opera”.

 



Wersja do druku
Tworzenie stron - Fabryka Stron Internetowych Sp. z o.o. CMS - FSite

© Filharmonia Krakowska 2010

Przez dalsze aktywne korzystanie z naszego Serwisu (scrollowanie, zamknięcie komunikatu, kliknięcie na elementy na stronie poza komunikatem) bez zmian ustawień w zakresie prywatności, wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych przez Filharmonię Krakowską im. Karola Szymanowskiego do celów marketingowych, w szczególności na potrzeby wyświetlania reklam dopasowanych do Twoich zainteresowań i preferencji w serwisach Filharmonii Krakowskiej i w Internecie. Pamiętaj, że wyrażenie zgody jest dobrowolne, a wyrażoną zgodę możesz w każdej chwili cofnąć. dowiedz się więcej. Chcemy, aby korzystanie z naszego Serwisu było dla Ciebie komfortowe. W tym celu staramy się dopasować dostępne w Serwisie treści do Twoich zainteresowań i preferencji. Jest to możliwe dzięki przechowywaniu w Twojej przeglądarce plików cookies i im podobnych technologii. Informujemy, że poprzez dalsze korzystanie z tego Serwisu, bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki, wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookies i im podobnych technologii w Twoim urządzeniu końcowym oraz na korzystanie z informacji w nich zapisanych. Ustawienia w zakresie cookie możesz zawsze zmienić.Akceptuję