Eugeniusz Pankiewicz:
Huczy woda op. 5, słowa Adam Asnyk
Szczęśliwa młodość, słowa Adam Asnyk
Matka do swego dziecięcia, słowa Franciszek Karpiński
Gdzież to jedziesz, Jasiu op. 14, tekst ludowy
Na gałęzi mi się ptaszki kołysały op. 14, tekst ludowy
Rutko moja, Rutko op. 14, tekst ludowy
Jasio konie poił op. 14, tekst ludowy
Pieśń przy kołysance, słowa Eugeniusz Pankiewicz
Co po wiośnie?, słowa Mieczysław Romanowski
Dwie, słowa Włodzimierz Wolski
Gdy ostatnia róża zwiędła, słowa Adam Asnyk

Fryderyk Chopin:
Mazurek nr 1 i 2 op. 24
Ballada g-moll op. 23
Mazurek nr 3 op. 24

Karol Szymanowski – Mazurki nr 1 i 2 op. 50

Na program koncertu składają się wybrane spośród 17 pieśni Eugeniusza Pankiewicza na głos z fortepianem. Eugeniusz Pankiewicz skomponował łącznie 42 pieśni na głos z fortepianem. Do realizacji projektu stypendialnego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego wybrane zostały dotychczas nienagrane pieśni, które pod względem tekstu dedykowane są do wykonania przez głos żeński. Zebrane 17 utworów stanowi niezwykle bogatą muzyczną i tekstową mozaikę, w której skład wchodzą pieśni do słów: Adama Asnyka, Teofila Lenartowicza, Franciszka Karpińskiego, Mieczysława Romanowskiego, Włodzimierza Wolskiego, kilka pieśni z tekstami ludowymi (op. 14) oraz jedyna pieśń, której autorem słów jest sam kompozytor - Eugeniusz Pankiewicz. W swej twórczości kompozytor nawiązywał do folkloru i muzyki ludowej. Jego utwory cechuje doskonała technika polifoniczna oraz zaawansowana harmonika zbliżona do impresjonistycznej. Kompozycje te choć są stosunkowo mało znane, stanowią znaczącą pozycję w muzyce polskiej.

Eugeniusz PANKIEWICZ urodził się 15 grudnia 1857 w Siedlcach w rodzinie inteligencji o szlacheckich korzeniach, zm. 24 grudnia 1898 w Warszawie– kompozytor, pianista, pedagog, przedwcześnie zmarły twórca form drobnych – pieśni, miniatur fortepianowych, wariacji. Brat malarza Józefa Pankiewicza.
Od 1863 przebywał w Lublinie, gdzie uczęszczał do gimnazjum i pobierał lekcje gry na fortepianie. W 1875 wraz z rodziną przeniósł się do Warszawy i został uczniem Józefa Wieniawskiego (fortepian) w Instytucie Muzycznym. Po uzyskaniu dyplomu, w 1877 lub 1878, wyjechał na dalsze studia pianistyczne do Petersburga, gdzie uczył się w tamtejszym Konserwatorium pod kierunkiem Teodora Leszetyckiego. Ok. 1880 udał się na studia do Moskwy, które trwały kilka miesięcy, po czym wrócił do Warszawy. Tu w Instytucie Muzycznym podjął studia kompozytorskie u Władysława Żeleńskiego i Zygmunta Noskowskiego.
Od 1883 prowadził klasę fortepianu w Instytucie Muzycznym oraz Instytucie Maryjskim (ogólnokształcąca szkoła dla dziewcząt pochodzenia szlacheckiego). Jako solista i kameralista występował na koncertach w Warszawie (koncerty Instytutu Muzycznego, Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, Warszawskiego Towarzystwa Śpiewaczego "Lutnia"), Łodzi (ze Stanisławem Barcewiczem), Lublinie (z Władysławem Aloisem), Piotrkowie (z Zygmuntem Noskowskim, Mieczysławem Horbowskim) i innych miastach. W 1894 poważnie zachorował - uległ załamaniu nerwowemu.
Już w czasie nauki w gimnazjum rozpoczął działalność kompozytorską pisząc głównie utwory fortepianowe. Skomponował 42 pieśni na głos z fortepianem, około 17 utworów chóralnych i ponad 30 utworów fortepianowych oraz wariacje na kwartet smyczkowy.

Joanna RADZISZEWSKA-SOJKA – ukończyła z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej w Krakowie. W latach 2016/2017 studiowała śpiew w Hochschule für Künste Breme w klasie takich pedagogów, jak Peter Kooij oraz Katharina Rössner-Stütz. Umiejętności wokalne doskonaliła przy współpracy z Zofią Witkowską, Markiem Rzepką, Gillianem Websterem, Paulem Esswoodem, Ryszardem Karczykowskim, Marcinem Szelestem. Laureatka III Międzynarodowego Konkursu Muzyki Dawnej Canticum Gaudium 2016 w Poznaniu.

Repertuar Joanny Radziszewskiej-Sojki obejmuje dzieła od renesansu do muzyki współczesnej. Artystka przez wiele lat skupiała się na doskonaleniu umiejętności wykonawstwa muzyki dawnej. Zaowocowało to współpracą z wieloma orkiestrami i zespołami, takimi jak {oh!} Orkiestra Historyczna, Capella Cracoviensis, zespół muzyki dawnej Diletto, Wrocławska Orkiestra Barokowa, Capella Bydgostiensis, Harmonia Sacra, Weser-Renaissance Bremen. W roku 2019 założyła zespoły Armonia Barocca oraz Classic Duo. Wykonując dzieła barokowe, Joanna Radziszewska-Sojka miała okazję występować pod batutą tak wybitnych dyrygentów, jak Marc Minkowski, Joshua Rifkin, Rinaldo Alessandrini, Robert Hollingworth, Vincent Dumestre.

Ważne miejsce w jej repertuarze zajmują partie z oper barokowych, m.in. G.F. Haendla (Morgana z Alciny, Dalinda z Ariodante, Dorinda z Orlando, Poppea z Agrippiny), jak również późniejszych dzieł – W.A. Mozarta (Blonda w Uprowadzeniu z seraju, Zerlina w Don Giovannim, Despina w Così fan tutte, Papagena w Czarodziejskim flecie, Ismene w Mitrydates, król Pontu), R. Straussa (Zerbinetta w Ariadnie na Naksos), J. Straussa (Adela w Zemście nietoperza), J. Offenbacha (Olimpia w Opowieściach Hoffmanna), a także oratoria i pieśni.

W 2016 roku Joanna Radziszewska-Sojka wystąpiła w roli Belindy w operze Dydona i Eneasz H. Purcella pod batutą Paula Esswooda w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Artystka miała okazję wystąpić także w Operze Krakowskiej w roli Barbariny w Weselu Figara Mozarta. W 2016 kreowała rolę Marzii w operze Arminio J.A. Hassego, wystawianej przez {oh!} Orkiestrę Historyczną. W 2018 roku śpiewała partię Megaclesa w operze A. Vivaldiego L’Olimpiade pod batutą Rinalda Alessandriniego wraz z Wrocławską Orkiestrą Barokową. W 2019 roku w ramach festiwalu Opera Rara artystka wystąpiła w roli Oenony w Hippolyte et Aricie J.-Ph. Rameau.

Gajusz KĘSKA – absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie, którą ukończył w klasie fortepianu prof. Andrzeja Pikula w 2002 z wynikiem celującym. Kontynuował swoją edukację na studiach podyplomowych w klasie mistrzowskiej prof. Willema Bronsa w Sweelinck Conservatorium w Amsterdamie, które ukończył w 2005 z wyróżnieniem. Wielokrotnie uczestniczył w kursach mistrzowskich takich pedagogów, jak Halina Czerny-Stefańska, Pnina Salzman, Paul Badura-Skoda, Dmitry Bashkirow, Emanuel Krasovsky, Solomon Mikowsky, Victor Derevianko, Vadim Monastyrsky, Kevin Kenner, Jose Ribera, Dominique Merlet, Rudolf Buchbinder. Otrzymał prestiżowe stypendia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Stypendia Maestro Hansa Vonk'a w Amsterdamie. W 2017 roku nadano mu stopień doktora habilitowanego sztuki muzycznej, prowadzi własną klasę fortepianu na Akademii Muzycznej w Krakowie. Jest laureatem krajowych i międzynarodowych konkursów. Występował z różnorodnym repertuarem jako solista i kameralista w wielu krajach Europy, a także w Kanadzie, Japonii i Izraelu. Brał udział w festiwalach międzynarodowych w Polsce, Czechach, Holandii, Austrii oraz w Chile. Promował muzykę polską również podczas recitali w Funadcji Jutting Stendal w Niemczech, w Ambasadzie Polskiej w Tokyo w Japonii, w Edynburgu (Katedra St. Giles) i Inverness w ramach obchodów Roku Chopinowskiego w Szkocji, w Gateway Theater w Vancouver, w Teatro Oriente z Orkiestrą Symfoniczną Providencii w Santiago de Chile, podczas Galowego Koncertu promującego Polskę jako jeden z krajów ubiegających się o członkostwo w Unii Europejskiej w Bosendorfersall we Wiedniu. Jego debiutancki album, zawierający komplet sonat fortepianowych Karola Szymanowskiego, został wydany przez wytwórnię płytową DUX w 2012 i otrzymał nominację do International Classical Music Award 2013 w kategorii solowej, nominację do Polskich Nagród Fonograficznych „Fryderyk” 2013 w kategorii recital solowy oraz nagrodę „Excepcional Scherzo”, przyznawaną przez hiszpański magazyn poświęcony muzyce klasycznej „Scherzo”. Jest współtwórcą i dyrektorem artystycznym kursów muzycznych „Małopolska Akademia Talentów” w Łącku. Od 2015 roku piastuje stanowisko dyrektora artystycznego Międzynarodowego Konkursu Młodych Pianistów „Chopin pod Wawelem”, którego jest twórcą. Za obszerną działalność koncertową i konkursową otrzymał Nagrodę Specjalną Fundacji Jűtting Stichting w Stendal w 2001 r (Niemcy); Nagroda Specjalna Fundacji „Schumann-Schimmel van Outeren” została mu przyznana za wybitne osiągnięcia w dziedzinie promowania muzyki klasycznej w Holandii w 2005 roku. fot. Katarzyna Korzeniowska

Projekt zrealizowany dzieki dofinansowaniu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego:

Wersja do druku

Tworzenie stron - Fabryka Stron Internetowych Sp. z o.o. CMS - FSite