KONCERT ORATORYJNY

Boże Narodzenie to czas niezwykły i od wieków towarzyszy mu specjalna muzyka. Trudno ten wyjątkowy okres wyobrazić sobie bez kolęd i pastorałek, ale także bez oratoriów, motetów i koncertów bożonarodzeniowych. Te ostatnie założenia concerto grosso łączyły z tradycją tzw. siciliano oraz pastorale, wieńczącym Concerto grosso nr 8 Arcangelo Corellego. Data powstania kompozycji, opublikowanej w 1714 roku w zbiorze Concerti grossi op. 6, nie jest potwierdzona, ale wiadomo, że dzieło wykonano w 1690 roku w obecności kompozytora i jego patrona – kardynała P. Ottoboniego.

Magiczną historię wigilijnej nocy interpretowali kompozytorzy różnych epok. Ukończone w 1952 roku Quatre Motets pour le temps de Noël Francisa Poulenca zostały zainspirowane czterema scenami z jasełek. Emocjonalne motety przenoszą słuchacza w scenerię nocy Bożego Narodzenia, ciesząc ucho bogactwem inwencji melodycznej. Pierwszy jest hołdem dla tajemnicy narodzin Jezusa i dla jego matki, drugi skupia się na historii pasterzy. Słuchając trzeciego motetu, towarzyszymy orszakowi trzech Mędrców podróżujących z darami do stajenki, a czwarty to manifest radości wiernych z narodzenia Zbawiciela.

Blisko sto lat przed powstaniem motetów Poulenca, we wnętrzu paryskiego kościoła św. Magdaleny, podczas pasterki 1858 roku, zabrzmiały premierowo dźwięki Oratorio de Noël Camille’a Saint-Saënsa. Kompozycja jest stosunkowo krótka, jednak pamiętajmy, że pierwsze sześć z jej dziesięciu części powstało w niecałe dwa tygodnie. Przez wiele lat wokalna partytura pozostawała jedyną drukowaną wersją utworu – aż do wydania pełnej w 1892 roku. Jak można wnioskować z wielocyfrowych nakładów, dopiero wówczas kompozycja zaczęła cieszyć się zasłużoną popularnością, która utrzymuje się do dziś.

Dorota Staszkiewicz

Łukasz BOROWICZ – pierwszy dyrygent gościnny Orkiestry Filharmonii Poznańskiej (od 2006 roku) urodził się w 1977 roku w Warszawie. Studiował w klasie Bogusława Madeya w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina wWarszawie, tam też uzyskał tytuł doktora w dziedzinie dyrygentury pod kierunkiem Antoniego Wita. W latach 2007-2015 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Polskiej Orkiestry Radiowej.

W 2008 roku został wyróżniony Paszportem Polityki, w 2011 roku – nagrodą Koryfeusz Muzyki Polskiej, w 2013 – Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida, a w 2014 roku – nagrodą Tansman za wybitną indywidualność muzyczną.

Jako dyrygent operowy zadebiutował w Teatrze Wielkim  –  Operze Narodowej w Warszawie Don Giovannim Wolfganga Amadeusa Mozarta, a od tego czasu poprowadził tam ponad 180 przedstawień operowych i baletowych, w tym m.in. także premiery Orfeusza i Eurydyki Christopha WillibaldaGlucka, Święta wiosny Igora Strawińskiego, Snu nocy letniej Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego i György Ligetiego, Romea i Julii Siergieja Prokofiewa oraz Baletów Polskich.  Dyrygował również premierami:   Don Giovanniego  Wolfganga Amadeusa Mozarta, Eugeniusza Oniegina Piotra Czajkowskiego, Halki Stanisława Moniuszki  i Króla Rogera Karola Szymanowskiego w Operze Krakowskiej,  Czarodziejskiego fletu Wolfganga Amadeusa Mozarta, Rusałki AntonínaDvořáka, Zamku Sinobrodego Béli Bartóka oraz Dydony i Eneasza Henry’ego Purcella w Teatrze Wielkim w Łodzi, Króla Rogera Karola Szymanowskiego w Operze ABAO w Bilbao, Don Giovanniego Wolfganga Amadeusa Mozarta w Polskiej Operze Królewskiej.  Podczas koncertów odbywających się w ramach kolejnych edycji Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena zaprezentował i nagrał 13 zapomnianych oper. Prowadził także koncerty na festiwalach w Pesaro (recital Ewy Podleś) oraz w Szlezwiku-Holsztynie (Halka Stanisława Moniuszki z Orkiestrą NDR Radiophilharmonie).  W październiku 2018 roku poprowadził spektakl Hugenoci Giacomo Meyerbeera w OpéraBastille, stając się pierwszym polskim dyrygentem w historii Opery Paryskiej.  W grudniu 2019 roku poprowadził premierę Halki  Stanisława Moniuszki w Theater and der Wien, w reżyserii Mariusza Trelińskiego i z udziałem Piotra Beczały (polska premiera tej inscenizacji pod jego batutą odbyła się Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, w lutym 2020 roku).

Łukasz Borowicz dyrygował wieloma orkiestrami, w tym m in.: RoyalPhilharmonicOrchestra, Konzerthausorchester Berlin, NDR Radiophilharmonie, MDR SinfonieorchesterLeipzig, SWR Sinfonieorchester Stuttgart, DüsseldorferSymphoniker, Hamburger Symphoniker, Lucerne Symphony Orchestra i większością polskich orkiestr symfonicznych.

W latach 2015-2019 dyrygował m. in. London Philharmonic Orchestra, BBC Scottish Symphony Orchestra, RIAS Kammerchororaz Akademie für Alte Musik, Deutsche Symphonie-Orchester Berlin, Bamberger Symphoniker, Gürzenich Köln,  Deutsche StaatsphilharmonieRheinland-Pfalz, OrchestreSymphonique et Lyrique de Nancy, Orchestre National des Pays de Loire, Orchestre National de Lille, OrkiestrąFilharmoniiNarodowejWęgier, OrkiestrąRadiaCzeskiego, Orchestra Classica Santa Cecilia Madrid, Orchestra dellaSvizzeraItaliana, Trondheim Symphony Orchestra, Los Angeles Philharmonic New Music Group, Queensland Symphony Orchestra, Luxembourg Philharmonic Orchestra. 

Dyskografia Łukasza Borowicza liczy ponad 100 albumów. Dla wytwórni Chandos nagrał wszystkie koncerty skrzypcowe Grażyny Bacewicz (solistka Joanna Kurkowicz). Komplet dzieł symfonicznych Andrzeja Panufnika z Polską Orkiestrą Radiową oraz Konzerthausorchester Berlin pod jego batutą nagrany dla wytwórni cpo został uhonorowany Special AchievementAward ICMA 2015. Płyta Piotra Beczały Heart’sDelight, nagrana z RoyalPhilharmonicOrchestra pod dyrekcją Łukasza Borowicza dla wytwórni Deutsche Grammophon, uzyskała w Polsce status Złotej Płyty.

Z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej Łukasz Borowicz nagrał na płyty dzieła Karola Kurpińskiego (Polskie Radio), Franza XaveraScharwenki (Naxos), recitale operowe Samuela Rameya (Polskie Radio) i Francesco Melego (Polskie Nagrania), a także koncertowe wykonanie Giovanny d’Arco Giuseppe Verdiego (Polskie Nagrania). Płyta Gwiazdy Światowych Scen Operowych: Ewa Podleś z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej – live (zarejestrowana przez wydawnictwo DUX podczas koncertu w Poznaniu) została w 2015 roku wyróżniona przez francuską AcadémieduDisqueLyrique nagrodą L’Orphéed’Or (Złotego Orfeusza). W 2015 roku, z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej, nagrał Oratorium 966.pl Jacka Sykulskiego, a w 2016 roku – dokonał pierwszego światowego nagrania CD Quo vadis Feliksa Nowowiejskiego, które w 2017 roku ukazało się nakładem niemieckiej wytwórni cpo, a w 2018 roku zdobyło International Classical Music Award ICMA 2018. Ostatnio zrealizowane nagrania z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej to opera Djamileh Georges’a Bizeta (DUX),  symfonie – II i III – Feliksa Nowowiejskiego (DUX) oraz  - wydany w październiku 2019 roku – dwupłytowy album  Stanisław Moniuszko, Kantaty  Milda/Nijoła będący światową premierą fonograficzną.W maju  2020 roku album ten znalazł się na liście Editor's Choice, May 2020 najlepszych albumów płytowych wybranych przez prestiżowy brytyjski miesięcznik poświęcony muzyce poważnej – Gramophone.