telefon:
506 625 430
czynna
7.01 – 10–14, 15–19, 8.01 - 11:30–15:30, 17–18, 9.01 - 9:30–13:30, 17–18
tel/fax:
od poniedziałku do piątku w godzinach 9 - 16, tel. 504 856 500, 12 619 87 22
e-mail:
KONCERT SYMFONICZNY
powiększ
wykonawcy:
Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
Olivier Ochanine – dyrygent
Inés Issel Burzyńska – skrzypce
/laureatka IV Ogólnopolskiego Konkursu Skrzypcowego im. E. Umińskiej/
repertuar:
Ludwig van Beethoven* – Uwertura Leonora III
Max Bruch** – I Koncert skrzypcowy g-moll op. 26
Paul Hindemith*** – Mathis der Maler
*250. rocznica urodzin
**100. rocznica śmierci
***125. rocznica urodzin
Każda rocznica to okazja do wspomnień, a wspominać najlepiej przy dobrej muzyce. W grudniu tego roku świętować będziemy 250. rocznicę urodzin Ludwiga van Beethovena, autora Leonory III. Ta najsłynniejsza uwertura do Fidelia powstała w 1806 roku i towarzyszyła premierze drugiej wersji opery. Dziś Leonora III wykonywana jest najczęściej jako niezależny utwór koncertowy lub w drugim akcie Fidelia, podczas gdy na początku rozbrzmiewa uwertura napisana do ostatniego wariantu dzieła.
W październiku minie sto lat od śmierci rodaka Beethovena, Maxa Brucha. Zachwycający melodyjną partią solową Koncert skrzypcowy Bruch ukończył jako trzydziestolatek, przedtem kilkukrotnie go przerabiając. Premiera pierwszej wersji z udziałem skrzypka Otto von Königslöwa odbyła się w 1866 roku w niemieckiej Koblencji, ale swoją ogromną popularność utwór zawdzięcza zaprzyjaźnionemu z kompozytorem Josephowi Joachimowi. Pomógł on Bruchowi wprowadzić zmiany w partyturze i chętnie wykonywał Koncert w nowej, zmienionej postaci podczas występów na całym świecie.
125 lat temu urodził się inny kompozytor niemiecki – Paul Hindemith. W 1934 roku, w trakcie pracy nad operą Mathis der Maler, stworzył symfonię pod tym samym tytułem. Instrumentalną wersję utworu udało się od razu przedstawić publiczności, tymczasem premiera skrytykowanej przez nazistów opery mogła odbyć się dopiero w Szwajcarii, która stała się dla Hindemitha przystankiem przed emigracją do Stanów jednoczonych.
Dorota Staszkiewicz
Inés ISSEL BURZYŃSKA – urodzona w Tarragonie (Hiszpania) w 2001 roku. Naukę gry na skrzypcach rozpoczyna u swojej mamy Iwony Burzyńskiej i od 2008 roku kształci się pod kierunkiem prof. Ewy Graubin, Yuriego Volgina i Zakhara Brona. Uczestniczyła w wielu kursach mistrzowskich pod kierunkiem wybitnych pedagogów, takich jak prof. Bartosz Bryła, prof. Wiesław Kwaśny, prof. Krzysztof Węgrzyn, Mauricio Fuks czy Vadim Repin i od 2012 roku jest uczennicą w elitarnej klasie prof. Zakhara Brona w "Meisterklasse Zakhar Bron Academy" Interlaken (Szwajcaria).
Od roku akademickiego 2012-2013 jest studentem na Wyższej Szkole Muzycznej Królowej Zofii (Madryt) w Katedrze skrzypiec prof. Zakhara Brona i uhonorowana stypendium Fundacji Albéniz, stypendium Fundacji Puig, oraz stypendium Zrzeszenia Muzyków i Kompozytorów Hiszpanii.
W swojej krótkiej ale intensywnej karierze artystycznej osiągnęła wiele znaczących sukcesów. Jest laureatką siedemnastu pierwszych miejsc na konkursach krajowych i międzynarodowych, w śród nich zdobywczynią pierwszego miejsca na IV Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym im. Eugenii Umińskiej w Krakowie, pierwszego miejsca na konkursie Ernsta i Szymanowskiego we Wrocławiu, Grand Prix konkursu Telemanna w Poznaniu, Grand Prix Młodego Paganiniego w Legnicy oraz pierwszej nagrody na XIII Międzynarodowym Konkursie Młodych Skrzypków im. K. Lipińskiego i H. Wieniawskiego w Lublinie.
Inés prowadzi również aktywną działalność koncertową z wieloma orkiestrami w Hiszpanii, Austrii, Polsce, Szwajcarii i Holandii pod batutą Tomasza Bugaja, Marka Wroniszewskiego, Jaime Martina, Liora Shambadala czy Agnieszki Duczmal z Orkiestrą Kameralną Amadeus Polskiego Radia, występując w prestiżowych salach, takich jak: Filharmonia Narodowa w Madrycie, Filarmonía “De Doelen” w Rotterdamie “Sony Audytorium" w Madrycie czy "Mozarteum" w Salzburgu.
Inés Issel gra na instrumencie Enrico Rocca (Genua, 1890), dzięki uprzejmości Juana Enrique Carreresa, Prezesa i Dyrektora Generalnego CAGIMA S.L.
Olivier OCHANINE – francusko-amerykański dyrygent. Słynie z „wypracowywania wyjątkowo pięknych niuansów” (Business World), a także z tego, że ma ujmującą osobowość, zachowując jednocześnie ogromny autorytet na podium dyrygenckim. W 2017 roku Olivier Ochanine objął stanowisko dyrektora artystycznego oraz dyrygenta Sun Symphony Orchestra w Hanoi. Wcześniej Ochanine był najmłodszym dyrygentem, piastującym funkcję dyrektora artystycznego Orkiestry Filharmonii Filipińskiej (Philippine Philharmonic Orchestra), której towarzyszył w okresie dynamicznego rozwoju, kiedy to poprowadził historyczne tournée orkiestry po Stanach Zjednoczonych. Ukoronowaniem trasy był wielce udany i wyprzedany do ostatniego miejsca występ w nowojorskiej Carnegie Hall.
Sezon artystyczny 2019/2020 obejmuje kilka ważnych wydarzeń, wśród których wymienić należy współpracę dyrygenta z pianistą Jean-Yves Thibaudetem oraz z Sun Symphony Orchestra. Jest to kontynuacja udanych koncertów z pianistą Benjaminem Grosvenorem, sopranistką Sumi Jo oraz skrzypaczką Keiko Urushihara.
Olivier Ochanine urodził się w Paryżu i rozpoczął swoje studia muzyczne we Francji. Kontynuował je w Stanach Zjednoczonych, koncentrując się coraz mocniej na dyrygenturze orkiestrowej, podejmując studia podyplomowe i uczestnicząc w kursach mistrzowskich z udziałem wybitnych mentorów świata dyrygentury, takich jak Mark Gibson, Gustav Meier, Marin Alsop, Larry Livingston, Robert Baldwin, John Barnett, John Farrer i Achim Holub. Stopień magistra dyrygentury uzyskał na Uniwersytecie Południowej Karoliny (USC), gdzie w 2003 roku został uhonorowany Nagrodą Wydziału Dyrygentury. W 2009 roku rozpoczął studia doktoranckie w zakresie dyrygentury orkiestrowej w Cincinnati College-Conservatory of Music pod kierunkiem Marka Gibsona.
Jako flecista i kontrabasista, Ochanine uzyskał stopień licencjata na Uniwersytecie Kentucky. Na kontrabasie grał w zespole Orkiestry Filharmonii w Lexington.
Wielokrotnie zapraszano go do California Conductors Institute. W 2009 roku Olivier Ochanine znalazł się wśród garstki dyrygentów zaproszonych przez dyrektora muzycznego Orkiestry Symfonicznej w Baltimore, Marina Alsopa, do udziału w Festiwalu Muzyki Współczesnej Cabrillo w Santa Cruz, a także do uczestnictwa w towarzyszących warsztatach dyrygenckich. Artysta ma też w swoim dorobku udział w warsztatach dyrygenckich w Cincinnati College-Conservatory.
Olivier Ochanine jest laureatem pierwszej nagrody w Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim Antal Dorati w Budapeszcie z 2015 roku, podczas którego prześcignął 120 innych dyrygentów z 23 państw świata. Nagroda ta utorowała mu drogę do kolejnych występów w Europie. Ponadto, jest też zwycięzcą prestiżowej nagrody The American Prize (2015) w kategorii profesjonalna dyrygentura orkiestrowa. W tym samym roku artysta zdobył także drugą nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim London Classical Soloists, w trakcie którego przewodniczył orkiestrze w różnych symfoniach Beethovena.
Wśród orkiestr, które wystąpiły pod batutą Oliviera Ochanine znalazły się zespoły takie, jak Orkiestra Filharmoniczna w Gyor (Gyor Philharmonic Orchestra, Węgry), Moskiewska Państwowa Orkiestra Symfoniczna (Moscow State Symphony Orchestra), Virtuosi Italiani, Budapesztańska Orkiestra Symfoniczna MAV (Budapest MAV Symphony Orchestra) oraz Syczuańska Orkiestra Symfoniczna (Sichuan Symphony Orchestra).
Wersja do druku
© Filharmonia Krakowska 2010