Polish
English
KALENDARZ
zwiń hide calendar
pokaż cały miesiąc
MENU
KASA BILETOWA

telefon:

506 625 430

czynna


7.01 – 10–14, 15–19, 8.01 - 11:30–15:30, 17–18, 9.01 - 9:30–13:30, 17–18

 REZERWACJA

tel/fax:

od poniedziałku do piątku w godzinach 9 - 16, tel. 504 856 500, 12 619 87 22

e-mail:

KALENDARIUM

KONCERT JUBILEUSZOWY

2020-02-07, Piątek
19:30

miejsce: Teatr im. J. Słowackiego, Plac Św. Ducha 1
cena biletów:
Zarezerwuj bilet
Magdalena Ślósarczyk - kolaż zdjęcia współczesnego i z 1945r.
powiększ

wykonawcy:

75 - lecie działalności Filharmonii Krakowskiej

Patronat Honorowy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy

Orkiestra i Chór Filharmonii Krakowskiej
Ola Rudner - dyrygent
Katarzyna Hołysz – sopran
Urszula Kryger – mezzosopran
Karol Kozłowski – tenor
Łukasz Konieczny - bas
Teresa Majka-Pacanek – chórmistrz
 



repertuar:

Ludwig van Beethoven - IX Symfonia d-moll

 

IX Symfonia d-moll op. 125 Ludwiga van Beethovena jest legendarnym arcydziełem muzyki klasycznej. Płomienny apel z Finału o powszechne braterstwo, będący ideowym testamentem twórcy, nie stracił aktualności – melodia Ody do radości stała się hymnem Unii Europejskiej. IX Symfonię cechuje monumentalizm – trwa nawet nieco dłużej, niż dwie poprzedzające ją symfonie razem. Jednak najmocniej wyróżnia ją ów słynny Finał , będący skrzyżowaniem klasycznej symfonii z kantatą . Nie był on dowodem – jak twierdził Richard Wagner – na wyczerpanie się możliwości muzyki symfonicznej, ale stał się bodźcem do powstania „symfonii wokalnej ”, nowej formy symfoniki, która od czasów Gustava Mahlera zaowocowała wieloma znakomitymi dziełami.

Adam Walaciński



Ola RUDNER – szwedzki dyrygent Ola Rudner rozpoczął karierę jako uznany skrzypek (laureat konkursu im. Paganiniego, asystent legendarnego Sándora Végha) oraz koncertmistrz orkiestr: Camerata Salzburg, Volksoper Wiedeń i Wiedeńska Orkiestra Symfoniczna. W 1995 roku założył zespół Philharmonia Wien. W latach 2001–2003 był głównym dyrygentem Tasmańskiej Orkiestry Symfonicznej w Australii, a następnie Haydn Orchestra w Bolzano (2003–2006). W latach 2008–2016 był dyrygentem naczelnym Württenbergische Philharmonie w Reutlingen.
Od 1997 roku Ola Rudner dyrygował wszystkimi ważniejszymi orkiestrami w Australii:  orkiestrami symfonicznymi w Sydney, Melbourne, Queensland, Tasmanii, Adelajdzie i Perth.
Koncertował też z wszystkimi najważniejszymi skandynawskimi orkiestrami. Inne zespoły z którymi współpracował to Symfoniczna Orkiestra Radiowa we Frankfurcie (hr-Sinfonieorchester), SWR- Symphonieorchester Stuttgart, Deutschen Kammerphilharmonie Bremen, Wiener Symphoniker, NTO Tonkünstler Orchestra, Bremen Philharmoniker, Staatskapelle Halle, Orkiestra Mozarteum w Salzburgu, Fondazione Arena di Verona, Orkiestra RAI w Turynie, Orchestra Sinfonica di Roma, Orchestra del Teatro la Fenice, Orchestra del Teatro V. Bellini di Catania, Orchestra Filarmonica Teatro Comunale di Bologna, Maggio Musicale Fiorentina, BBC Symphony Orchestra London, London Philharmonic Orchestra, Orchestre Philharmonique du Luxembourg, Hong Kong Philharmonic, Orkiestra Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestra Filharmonii Krakowskiej, Teatro Nacional de Saõ Carlos w Lizbonie.
W ostatnich sezonach Ola Ruder często współpracował z Aarhus Symphony Orchestra, Norrköping Symphony Orchestra, Arctic Philharmonic, Norrlandsoperan Sweden, Royal Opera Stockholm, Osaka Symphony Orchestra, NOSPR, Wiener Kammer Orchester oraz Narodową Orkiestrą Symfoniczną Chile. W 2018 roku dyrygował Filarmonica di Bologna (z sopranistką Hue He) podczas tournée po Chinach. Od  2010 roku regularnie występuje w Japonii z Orkiestrą Symfoniczną Volksoper z Wiednia.
Szczególne pole zainteresowań stanowi dla Rudnera opera. Jest regularnie zapraszany do współpracy z teatrami operowymi w Australii, Austrii i we Włoszech. W Salzburgu dyrygował spektaklami Carmen Bizeta, Don Pasquale Donizzettiego i Cyrulika Sewilskiego Rossiniego. Jego repertuar obejmuje takie dzieła, jak: Czarodziejski flet, Così  fan tutte, Wesele Figara, Łaskawość Tytusa, Idomeneo Mozarta, Fidelio Beethovena, Carmen Bizeta, Trubadur i Traviata Verdiego, oraz operetki Offenbacha, Straussa, Lehára i Kálmána. Najbliższe plany dotyczą wystawienia Napoju miłosnego Donizzetiego w Weronie.
Ola Rudner dokonał nagrań dla wytwórni BIS, Harmonia Mundi, ABC Classics (Australia), Camerata Tokyo, Amadeus, Venice Channel (DVD-HD). Z orkiestrą Württembergische Philharmonie nagrał Romantic Ouvertures, oraz III, IV i V Symfonię Mendelssohna, Suitę Z czasów Holberga Griega  i  Suitę pastoralną Erika Larssona – dla wytwórni ARS Productions oraz Suity z Peer Gynta Griega dla Antes Edition.
Artysta został odznaczony austriackim Krzyżem Zasługi. Otrzymał także Centenary Medal za wybitną działalność muzyczną w Australii.

Katarzyna HOŁYSZ – absolwentka Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, a także Akademii Muzycznej im. I.I. Paderewskiego w Poznaniu w klasie śpiewu Krystyny Pakulskiej. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2000/2001, a także Bayreuther Festspiele 2001. Laureatka wielu konkursów wokalnych oraz Międzynarodowych Przesłuchań Wokalnych Kammeroper Schloss Rheinsberg (2000, 2001).
Katarzyna Hołysz współpracuje z wieloma filharmoniami i orkiestrami w kraju i za granicą, na czele z Filharmonią Narodową w Warszawie. Występuje na deskach teatrów w Polsce i Niemczech w pierwszoplanowych rolach ze światowego repertuaru operowego: tytułowych  w Ariadnie na NaksosSalome oraz Oktawiana w Kawalerze srebrnej róży R. Straussa, tytułowej w Halce Moniuszki, Hrabiny w Weselu Figara i Idamantesa w Idomeneo Mozarta, Lady Makbet w Makbecie i Desdemony w Otellu Verdiego, Kundry w Parsifalu i Wenus w  Tannhäeuserze Wagnera, Adalgizy w Normie Belliniego, tytułowej w Tosce Pucciniego, Benigny w Czarnej masce Pendereckiego, Neali w Parii Moniuszki, Leonory w Fideliu Beethovena, Agaty w Wolnym strzelcy Webera, Księżnej w Rusałce Dvořáka.
Artystka regularnie uczestniczy w krajowych i międzynarodowych festiwalach muzycznych, m.in. Kissingensommer Festival w Bad Kissingen, Festiwalu Wielkanocnym L. van Beethovena, International Opera Arias Festival Tino Pattiera w Dubrovniku, Festiwalu im. K. Jamroz w Busku-Zdroju, Viva il Canto w Cieszynie, Pasyjnym Festiwalu im. F. Nowowiejskiego w Poznaniu, Festiwalu Sacrum et Profanum w Szczecinie, Solidarity of Arts w Gdańsku, Dobrodzień Classic Festival, Międzynarodowym Festiwalu Śląskim pod patronatem Kurta Masura, festiwalu Muzyka w Starym Krakowie, Poznańskim Festiwalu Mozartowskim.
Miała zaszczyt współpracować z wybitnymi dyrygentami, takimi jak Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Tadeusz Kozłowski, Andriy Yurkevich, José Maria Florêncio, Tadeusz Wojciechowski, Wojciech Rajski, Grzegorz Nowak, Eraldo Salmieri, Andrzej Straszyński, Tadeusz Strugała, Niksa Bareza, Rolf Reuter, Łukasz Borowicz, Massimiliano Caldi, Jurek Dybał, Charles Olivieri-Munroe, Marc Tardue, Ian Lotham Koenig.
Szczególnym wydarzeniem w karierze wokalnej był występ artystki w partii Madame w La Voix humaine [Głos człowieczy] Poulenca we własnym, autorskim przekładzie na język polski, wystawionej w kompozytorskiej wersji z fortepianem w 2003 w Poznaniu, po raz pierwszy i jak dotąd jedyny w Polsce.
Wśród najważniejszych wydarzeń w karierze artystki w ostatnich sezonach trzeba wymienić jej udział w międzynarodowej produkcji opery Złoto Renu Wagnera pod kierownictwem muzycznym Jana Lathama-Koeniga z okazji 100-lecia Opery Leśnej, z udziałem takich artystów jak Kristinn Sigmundsson czy Tomasz Konieczny oraz udział  w polskim tournèe spektaklu operowego Fidelio. Pamięci Holokaustu (partia Leonory) w pionierskiej impresaryjnej produkcji Stowarzyszenia im. Ludwiga van Beethovena we współpracy z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej i Oslo Musikkakademi ANS OSLO NORWAY.
Miała też zaszczyt wystąpić w koncercie z towarzyszeniem muzyków Filharmonii Wiedeńskiej, wykonując cykl Rueckertlieder Mahlera w 156. rocznicę śmierci kompozytora.
Wielkim triumfem artystki okazała się ostatnio kreacja Benigny w nowej inscenizacji Czarnej maski Pendereckiego w reżyserii Marka Weissa w Operze Bałtyckiej i Teatrze Wielkim – Operze Narodowej (marzec 2016). We wrześniu 2016 odbył się nadzwyczajny recital wokalny śpiewaczki w Pałacu Prezydenckim – Belwederze w Warszawie.
Katarzyna Hołysz często zapraszana jest do nagrań płytowych (w dorobku posiada 10 płyt CD) zarówno z repertuarem pieśniowym, muzyki dawnej i muzyki sakralnej, jak również największych dzieł operowych. Ostatnią realizacją jest nagranie z firmą DUX opery Paria Stanisława Moniuszki pod kierownictwem Łukasza Borowicza, we włoskiej wersji językowej (2019).
Za swoje kreacje wokalne otrzymała nagrody: w styczniu 2003 Medal Młodej Sztuki za debiut sceniczny i kreację wokalną (partia Adalgisy w Normie Belliniego w Teatrze Wielkim w Poznaniu), w czerwcu 2009 Złotą Maskę za najlepszą kreację wokalną sezonu 2008/2009 (partia Agaty w Wolnym strzelecu Webera w Teatrze Wielkim w Łodzi), w marcu 2010 nominację do nagrody Splendor Gedanensis za „wybitną kreację w operze Ariadna na Naksos R. Straussa w Operze Bałtyckiej w Gdańsku, w lutym 2011 nagrodę krytyków i melomanów Trójmiasta Sztorm Roku 2010 za role Halki i Lady Makbet kreowane w Operze Bałtyckiej, w maju 2012 Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury dla Najlepszej Śpiewaczki sezonu 2011/2012.

Ewa MARCINIEC – absolwentka dwóch wydziałów Akademii Muzycznej w Gdańsku: Kompozycji i Teorii Muzyki oraz Wokalno-Aktorskiego w klasie Zofii Janukowicz-Pobłockiej (oba ukończone z wyróżnieniem). Kontynuowała naukę śpiewu na studiach podyplomowych w Musikhochschule und darstellende Kunst w Stuttgarcie w klasie Luisy Bosabalian (dyplom z wyróżnieniem). Uczestniczyła w kursach mistrzowskich, prowadzonych przez Carlo Bergonziego, Paula Esswooda, Helmutha Rillinga i Adele Stolte.
Laureatka prestiżowych konkursów wokalnych, m.in.: Wykonawstwa Polskiej Pieśni Artystycznej w Warszawie w 1991 (I nagroda i dwie nagrody specjalne, w tym od Krystyny Szostek-Radkowej „za najlepsze wykonanie pieśni artystycznych i za najpiękniejszy głos”), im. Ady Sari w Nowym Sączu (wyróżnienia), w ’s-Hertogenbosch (1994, finał), ARD w Monachium (1996, finał).
Szeroki repertuar Ewy Marciniec obejmuje muzykę dawną (m.in. Pasja wg św. Mateusza i Pasja wg św. Jana J.S. Bacha, Mesjasz i Alcina Haendla, Griselda Vivaldiego), romantyczną (Das Lied von der Erde, Kindertotenlieder Mahlera, Alt-Rhapsodie Brahmsa) i współczesną (Missa pro pace i Te Deum Kilara).
Występuje w najważniejszych salach koncertowych w Europie i Stanach Zjednoczonych, takich jak Berliner Philharmonie, Konzerthaus Berlin, Congresshalle w Saarbrücken, Palais des Beaux-Arts w Brukseli, filharmonie w Liège i Strasburgu, Santiago de Compostela, Kongresshaus w Zurychu, Teatro La Fenice w Wenecji, estrady w Danii, Holandii, Francji, Watykanie i Izraelu, Filharmonia Narodowa w Warszawie i Studio Koncertowe im. W. Lutosławskiego w Warszawie, Narodowa Porkiestra Polskiego Radia w Katowicach, Narodowe Forum Muzyki we Wrocławiu.
Śpiewa w teatrach operowych Włoch (Rzym, Bolonia, Udine), Niemiec (Frankfurt, Wiesbaden, Oldenburg), Austrii (Linz), Stanów Zjednoczonych (Richard B. Fisher Center for the Performing Arts) i Polski (Teatr Wielki – Opera Narodowa, Opera Bałtycka). Gości na licznych festiwalach w kraju i za granicą: Wratislavia Cantans, Europalia (Bruksela), Kulturfestival (Bornholm), Bard Summer Scape (Annandale-on-Hudson), Musica Sacra (Norymberga), Mozartiana (Gdańsk), Muzyka na Szczytach (Zakopane).
„Ciepły i ciemny głos altowy” Ewy Marciniec usłyszeć można na nagraniach archiwalnych Polskiego Radia, a także na płytach CD (m.in. Messa di Gloria Rossiniego, Mesjasz Haendla w opracowaniu Mozarta, Msza głagolicka Janáčka, III i VIII Symfonia Mahlera, Credo, Siedem bram Jerozolimy, Powiało na mnie morze snów… – pieśni zadumy i nostalgii Pendereckiego, Demeter i Stabat Mater Szymanowskiego).
Artystka jest profesorem Akademii Muzycznej w Gdańsku, gdzie prowadzi klasę śpiewu solowego. Została uhonorowana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Karol KOZŁOWSKI – absolwent Akademii Muzycznej w Gdańsku oraz warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Laureat II nagrody Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Hariclei Darclée (Rumunia, 2005). W 2013 roku otrzymał nominację do Paszportu Polityki w kategorii „Muzyka poważna”.
W latach 2007–2009 był solistą Opery Wrocławskiej, w której zadebiutował jako Alfred w Zemście nietoperza J. Straussa (syna) i śpiewał również w Czarodziejskim flecie Mozarta, Cyruliku sewilskim Rossiniego, Otellu Verdiego, Raju utraconym Pendereckiego i w Królu Rogerze Szymanowskiego. Występował na scenach m.in. Łotewskiej Opery Narodowej w Rydze (Cyrulik sewilski), Staatstheater am Gärtnerplatz w Monachium (Włoszka w Algierze Rossiniego), Opery w Kijowie (Król Roger), Teatru Narodowego w Brnie (Ferrando w Così fan tutte Mozarta) oraz Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, gdzie pojawił  się m.in. w Lukrecji Borgii Donizettiego, Borysie Godunowie Musorgskiego, Elektrze R. Straussa, Katii Kabanowej Janáčka, Królu Rogerze, Strasznym dworze Moniuszki, Madame Butterfly i Manon Lescaut Pucciniego oraz w Diabłach z Loudun Pendereckiego.
Jest cenionym interpretatorem dzieł barokowych, m.in. partii Ewangelisty w obu Bachowskich pasjach. Śpiewał pod batutą takich dyrygentów, jak Fabio Biondi, Andreas Spering, Andrew Parrott, Konrad Junghänel, Christophe Rousset, Helmuth Rilling, Benjamin Bayl, Jordi Savall, Jerzy Maksymiuk i in. Występował w operach Rameau (Pigmalion i Les Indes galantes) oraz Haendla (Alcina, Tamerlano i Ariodante), a ostatnio w Polskiej Operze Królewskiej w Warszawie wcielił się w tytułowego Orfeusza w operze Monteverdiego.
Dla wydawnictwa DUX nagrał kilka albumów z liryką wokalną, w tym nominowane do nagrody Fryderyk Pieśni Paderewskiego oraz dwa cykle Schuberta – Piękną młynarkę i Podróż zimową.

Łukasz KONIECZNY – urodzony w Łodzi, absolwent Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Brał udział w wielu kursach mistrzowskich takich pedagogów i śpiewaków jak Christian Elßner, Deborah Polaski, David Syrus, Jane Henschel, Linda Watson, Franz Grundheber. Kursy aktorskie w Międzynarodowej Szkole Filmowej „IFS“ w Kolonii uzupełniły przygotowanie sceniczne śpiewaka. W latach 2011–2019 solista Opery Reńskiej w Düsseldorfie.
Posiada w swoim repertuarze ponad 50 ról operowych, m.in. Bartolo (Wesele Figara Mozarta) Crespel (Opowieści Hoffmanna Offenbacha), Rocco (Fidelio Beethovena), Sparafucile (Rigoletto Verdiego) Banco (Macbeth Verdiego), Fafner (Złoto Renu Wagnera) i Hunding (Walkiria Wagnera) czy Minotaurus (Ariadne Martinů).
Artysta występuje również systematycznie z repertuarem koncertowym. Zdobył nagrodę specjalną w Międzynarodowym Konkursie Pieśni w Istambule w 2010 roku.
Łukasz Konieczny odniósł znaczący sukces w roli Polifema w scenicznym prawykonaniu opery Acis i Galatea Haendla podczas Międzynarodowego Festiwalu Haendlowskiego w Halle w 2013 roku. Ważnym wydarzeniem było również wykonanie partii basowej w Les Noces Strawińskiego na festiwalu Klavierfestival Ruhr 2013 oraz partii basowej w Polskim Requiem Pendereckiego podczas Festiwalu Muzyki Polskiej w Krakowie 2014. W roku 2015 śpiewak debiutował w roli Rocca w operze Fidelio Beethovena w Mainfranken-Theater w Würzburgu.
W Polsce wystąpił m.in. w roli Dr Behrensa w prawykonaniu opery Czarodziejska Góra Pawła Mykietyna w reżyserii Andrzeja Chyry na zamówienie Festiwalu Malta 2015 w Poznaniu. Opera pokazana była m.in. w ramach festiwalu Warszawska Jesień 2016. W 2017 roku Łukasz Konieczny zadebiutował na deskach Bawarskiej Opery Narodowej w Monachium jako Barone Douphol w operze Traviata Verdiego w obsadzie razem z m.in. Plácido Domingo i Dianą Damrau. W Théâtre du Capitole w Tuluzie wystąpił w Requiem Mozarta. Na scenie drezdeńskiej Semperoper można go było zobaczyć w sezonie 2017/18, gdzie występował w roli Crespela Opowieści Hoffmanna oraz jako Lodovico Otello Verdiego. W tym również sezonie Konieczny wziął udział w gościnnym występie Opery Narodowej w Dubaju, gdzie wystąpił w roli Faraona w Aidzie Verdiego.
Łukasz Konieczny wystąpił w światowej premierze opery Alka Nowaka Ahat ili  – Siostra bogów do libretta Olgi Tokarczuk w ramach festiwalu Sacrum Profanum 2018. W 2019 ramach Roku Moniuszkowskiego artysta zaprezentował pieśni Stanisława Moniuszki podczas recitalu w Warszawskiej Operze Narodowej.
W obecnym sezonie Łukasz Konieczny występuje w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej m.in. jako Sparafucile (Rigoletto Verdiego), Skołuba (Straszny Dwór Moniuszki) oraz Inkwizytor/ Faust (Ognisty Anioł Prokofieva), a także jako Polifemo w operze Aci, Galatea e Polifemo Haendla w ramach festiwalu Dramma Per Musica. Powróci również gościnnie jako Fafner w Złocie Renu i Siegfriedzie w Operze Reńskiej w Düsseldorfie.



Wersja do druku
Tworzenie stron - Fabryka Stron Internetowych Sp. z o.o. CMS - FSite

© Filharmonia Krakowska 2010

Przez dalsze aktywne korzystanie z naszego Serwisu (scrollowanie, zamknięcie komunikatu, kliknięcie na elementy na stronie poza komunikatem) bez zmian ustawień w zakresie prywatności, wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych przez Filharmonię Krakowską im. Karola Szymanowskiego do celów marketingowych, w szczególności na potrzeby wyświetlania reklam dopasowanych do Twoich zainteresowań i preferencji w serwisach Filharmonii Krakowskiej i w Internecie. Pamiętaj, że wyrażenie zgody jest dobrowolne, a wyrażoną zgodę możesz w każdej chwili cofnąć. dowiedz się więcej. Chcemy, aby korzystanie z naszego Serwisu było dla Ciebie komfortowe. W tym celu staramy się dopasować dostępne w Serwisie treści do Twoich zainteresowań i preferencji. Jest to możliwe dzięki przechowywaniu w Twojej przeglądarce plików cookies i im podobnych technologii. Informujemy, że poprzez dalsze korzystanie z tego Serwisu, bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki, wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookies i im podobnych technologii w Twoim urządzeniu końcowym oraz na korzystanie z informacji w nich zapisanych. Ustawienia w zakresie cookie możesz zawsze zmienić.Akceptuję