telefon:
506 625 430
czynna
7.01 – 10–14, 15–19, 8.01 - 11:30–15:30, 17–18, 9.01 - 9:30–13:30, 17–18
tel/fax:
od poniedziałku do piątku w godzinach 9 - 16, tel. 504 856 500, 12 619 87 22
e-mail:
KONCERT ORATORYJNY
powiększ
wykonawcy:
Orkiestra i Chór Filharmonii Krakowskiej
Gabriel Chmura – dyrygent
Małgorzata Olejniczak-Worobiej – sopran
Michał Partyka - baryton
Teresa Majka-Pacanek – chórmistrz
repertuar:
Johannes Brahms – Ein deutsches Requiem op. 45
Gabriel CHMURA - urodzony w Polsce, dorastał w Izraelu, gdzie studiował fortepian i kompozycję w Akademii Muzycznej w Tel Awiwie. Następnie studiował dyrygenturę u Pierre’a Dervaux w Paryżu, Hansa Swarowskiego w Wiedniu i Franco Ferrary w Sienie. W 1971 roku zdobył I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim Herberta von Karajana w Berlinie, a także Złoty Medal na Konkursie Cantellego w mediolańskiej La Scali. W 2012 roku Gabriel Chmura został laureatem Teatralnej Nagrody Muzycznej im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepszy dyrygent”.
W 1974 roku został mianowany Dyrektorem Muzycznym opery w Aachen I sprawował tę funkcję do 1983 roku, gdy został wybrany Dyrektorem Muzycznym Filharmonii w Bochumer. W roku 1987 dyrygent zaczął pełnić funkcję Dyrektora Muzycznego Orkiestry Narodowej w Ottawie, z którą odbył tournée po Ameryce Północnej, występując m. in. w Carnegie Hall w Nowym Jorku. W 2001 roku Gabriel Chmura został Dyrektorem Muzycznym Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, a od 2012 roku pełni funkcję Dyrektora Artystycznego Opery Poznańskiej. Od 2015 roku jest Pierwszym Dyrygentem Gościnnym Filharmonii Krakowskiej.
Gabriel Chmura zadebiutował w Monachium, dyrygując wykonaniem Otella Giuseppe Verdiego, po którym niezwłocznie został zaangażowany do poprowadzenia Carmen Georgesa Bizeta. W następnych latach dyrygował wystawieniem Samsona i Dalili Camille'a Saint-Saënsa w Barcelonie, świetnie przyjętego przez krytykę Wertera Julesa Masseneta w Operze Paryskiej oraz Le Coq d' Or Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Z National Ars Centre Orchestra w Kanadzie wykonał trylogię Mozarta i Da Pontego (Wesele Figara, Don Giovanni, Cosi fan tutte). Ostatnie projekty Gabriela Chmury obejmują wystawienie dwóch oper Mieczysława Weinberga: Pasażerki i Portretu.
Gabriel Chmura dokonał nagrań z London Symphony, a także z orkiestrami radiowymi z Monachium, Berlina i Stuttgartu. Jego nagrania symfonii Haydna (nr 6, 7 i 8) z National Arts Centre Orchestra zostały uznane za „najlepszy wybór” przez American Record Guide i nominowane do kanadyjskiej nagrody JUNO. Najnowsza płyta dyrygenta z I Symfonią Mahlera i Valse triste Sibeliusa spotkała się w Europie ze znakomitym przyjęciem. Po ogromnym sukcesie nagrań z utworami Weinberga (V Symfonia i Sinfonietta nr 1, IV Symfonia, Sinfonietta nr 2 i Rapsodia na tematy mołdawskie) postanowiono kontynuować serię poprzez wydanie XIV i XVI Symfonii.
Po prawykonaniu Niemieckiego Requiem Johannesa Brahmsa 18 lutego 1869 roku w Lipsku pisano, że dzieło to jest jednym z najważniejszych uniesień twórczych w sztuce muzycznej. Requiem zyskało miano osobistego podejścia kompozytora do śmierci, potraktowanej przez niego jako naturalne otwarcie się na świat życia nieśmiertelnego; treść dzieła przepojona została uczuciem miłości i zaufania do Boga oraz wiary w człowieka. Utwór naznaczony został bólem po śmierci ukochanej matki (1865): część piąta w sposób znaczący odsyła do miłości matczynej: „Jak kogo pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać będę...”. Tekst do Requiem wybrał kompozytor z Biblii w tłumaczeniu Lutra, ale zaznaczył, że najchętniej słowo „niemieckie” zastąpiłby słowem „ludzkie”. Siedmioczęściowa kompozycja ma formą ramową: część pierwsza zaczyna się od słów „Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni” (Ewangelia wg św. Mateusza); część siódma otwiera słowami: „Błogosławieni, którzy w panu umierają – już teraz. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi czyny (Apokalipsa św. Jana). Przeznaczone na czterogłosowy chór mieszany, solistów – sopran i barytom oraz orkiestrę symfoniczną z organami – Niemieckie Requiem przynosi poruszające Piękno znane z Brahmsowskiej muzyki, które łączy się z czytelnym przesłaniem dla odbiorcy: Błogosławieni, którzy w Panu umierają...
Małgorzata Janicka-Słysz
Wersja do druku
© Filharmonia Krakowska 2010