Polish
English
KALENDARZ
zwiń hide calendar
pokaż cały miesiąc
MENU
KASA BILETOWA

telefon:

506 625 430

czynna


7.01 – 10–14, 15–19, 8.01 - 11:30–15:30, 17–18, 9.01 - 9:30–13:30, 17–18

 REZERWACJA

tel/fax:

od poniedziałku do piątku w godzinach 9 - 16, tel. 504 856 500, 12 619 87 22

e-mail:

KALENDARIUM

KONCERT SYMFONICZNY

2016-09-24, Sobota
18:00

rodzaj abonamentu: Abonament S
miejsce: Sala Filharmonii

cena biletów:
45 zł
30 zł
25 zł
Zarezerwuj bilet
fot. Krzysztof Kalinowski
powiększ

wykonawcy:

Jubileusz 70. urodzin Gabriela Chmury

Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
Gabriel Chmura – dyrygent

 



repertuar:

Paul Hindemith – Symfonia Mathis der Maler
Johannes Brahms – II Symfonia D-dur op. 73



 

Kiedy Hindemith i Brahms spotykają się w sali koncertowej, pamięć przywołuje słowa Fiodora Dostojewskiego, który pisał, że bez cierpienia nie zrozumie się szczęścia. Pochodząca z 1934 roku symfonia Mateusz Malarz (Mathis der Maler) Paula Hindemitha (1895-1963) to studium ludzkiej boleści, uwiecznionej na płótnach renesansowego artysty Matthiasa Grünewalda (właściwie Mathisa Gotharda-Neitharda) – prekursora odartego z idealizowania postaci, nowego sposobu przedstawiania sacrum. Eksperymentalne i dekadenckie spojrzenie na sztukę nie było zgodne z ideologią partii nazistowskiej, dlatego pomimo dobrego przyjęcia utworu przez publiczność, tuż po premierze wykonywanie symfonii zostało zakazane, a jej autor wkrótce opuścił Niemcy.
W zestawieniu z dziełem Hindemitha pogodna II Symfonia D-dur, która wyszła spod pióra Johannesa Brahmsa (1833-1897) na długo przed pojawieniem się w Europie widma hitleryzmu, brzmi jeszcze bardziej sielankowo niż zazwyczaj. Kompozytor napisał ją odpoczywając na austriackiej prowincji, podczas upalnego lata w 1877 roku. Premiera utworu, który Brahms w swojej korespondencji porównywał do świeżej radości, jaką niosą zaślubiny młodej pary, odbyła się kilka miesięcy później w Wiedniu i zakończyła sukcesem.

Dorota Staszkiewicz

 


Gabriel CHMURA - urodzony w Polsce, dorastał w Izraelu, gdzie studiował fortepian i kompozycję w Akademii Muzycznej w Tel Awiwie. Następnie studiował dyrygenturę u Pierre’a Dervaux w Paryżu, Hansa Swarowskiego w Wiedniu i Franco Ferrary w Sienie. W 1971 roku zdobył I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim Herberta von Karajana w Berlinie, a także Złoty Medal na Konkursie Cantellego w mediolańskiej La Scali. W 2012 roku Gabriel Chmura został laureatem Teatralnej Nagrody Muzycznej im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepszy dyrygent”.
W 1974 roku został mianowany Dyrektorem Muzycznym opery w Aachen I sprawował tę funkcję do 1983 roku, gdy został wybrany Dyrektorem Muzycznym Filharmonii w Bochumer. W roku 1987 dyrygent zaczął pełnić funkcję Dyrektora Muzycznego Orkiestry Narodowej w Ottawie, z którą odbył tournée po Ameryce Północnej, występując m. in. w Carnegie Hall w Nowym Jorku. W 2001 roku Gabriel Chmura został Dyrektorem Muzycznym Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, a od 2012 roku pełni funkcję Dyrektora Artystycznego Opery Poznańskiej. Od 2015 roku jest Pierwszym Dyrygentem Gościnnym Filharmonii Krakowskiej.  
Gabriel Chmura zadebiutował w Monachium, dyrygując wykonaniem Otella Giuseppe Verdiego, po którym niezwłocznie został zaangażowany do poprowadzenia Carmen Georgesa Bizeta. W następnych latach dyrygował wystawieniem Samsona i Dalili Camille'a Saint-Saënsa w Barcelonie, świetnie przyjętego przez krytykę Wertera Julesa Masseneta w Operze Paryskiej oraz Le Coq d' Or Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Z National Ars Centre Orchestra w Kanadzie wykonał trylogię Mozarta i Da Pontego (Wesele Figara, Don Giovanni, Cosi fan tutte). Ostatnie projekty Gabriela Chmury obejmują wystawienie dwóch oper Mieczysława Weinberga: Pasażerki i Portretu.
Gabriel Chmura dokonał nagrań z London Symphony, a także z orkiestrami radiowymi z Monachium, Berlina i Stuttgartu. Jego nagrania symfonii Haydna (nr 6, 7 i 8) z National Arts Centre Orchestra zostały uznane za „najlepszy wybór” przez American Record Guide i nominowane do kanadyjskiej nagrody JUNO. Najnowsza płyta dyrygenta z I Symfonią Mahlera i Valse triste Sibeliusa spotkała się w Europie ze znakomitym przyjęciem. Po ogromnym sukcesie nagrań z utworami Weinberga (V Symfonia i Sinfonietta nr 1, IV Symfonia, Sinfonietta nr 2 i Rapsodia na tematy mołdawskie) postanowiono kontynuować serię poprzez wydanie XIV i XVI Symfonii.



Wersja do druku
Tworzenie stron - Fabryka Stron Internetowych Sp. z o.o. CMS - FSite

© Filharmonia Krakowska 2010

Przez dalsze aktywne korzystanie z naszego Serwisu (scrollowanie, zamknięcie komunikatu, kliknięcie na elementy na stronie poza komunikatem) bez zmian ustawień w zakresie prywatności, wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych przez Filharmonię Krakowską im. Karola Szymanowskiego do celów marketingowych, w szczególności na potrzeby wyświetlania reklam dopasowanych do Twoich zainteresowań i preferencji w serwisach Filharmonii Krakowskiej i w Internecie. Pamiętaj, że wyrażenie zgody jest dobrowolne, a wyrażoną zgodę możesz w każdej chwili cofnąć. dowiedz się więcej. Chcemy, aby korzystanie z naszego Serwisu było dla Ciebie komfortowe. W tym celu staramy się dopasować dostępne w Serwisie treści do Twoich zainteresowań i preferencji. Jest to możliwe dzięki przechowywaniu w Twojej przeglądarce plików cookies i im podobnych technologii. Informujemy, że poprzez dalsze korzystanie z tego Serwisu, bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki, wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookies i im podobnych technologii w Twoim urządzeniu końcowym oraz na korzystanie z informacji w nich zapisanych. Ustawienia w zakresie cookie możesz zawsze zmienić.Akceptuję